Ay basinda basladim okumaya,daha bugun bitirdim.Kendimce baska seyler de yapmak istedigimden belki cok uzun surdu okumasi,orgu,recel,tursu yapmak daha baskin geldi cogu zaman demek istiyorum ama kendimi kandiriyorum sevdigim yazara haksizlik etmemek adina.
Sevemedim,ne konuyu,ne karakterleri,icimde patladi.Zorla bitirdim,fazla tarih bilgisi doluydu,katili yine bulamadim(ki sonlarina dogru soyle bir baktim hatta okudum,cunku cok baydi kimi yeri) ,sonunda polislerin ana karaktere verdigi tepkiyi hele hic sevmedim,zaten Komiser Ali'den pek haz etmezdim.
Bana en buyuk faydasi,psikolojik fug hakkinda birseyler ogretmesiydi,o kadar.
Sanirim bir sure Ahmet Umit okumayacagim Ben,elimdekiler bitince yeni yazarlara yelken acacagim.
Iyi haftalar olsun:)
İstisnasız aynı düşünceleri paylaşıyorum bu romanla ilgili. Ben de çok zorlanarak okudum. Bence biraz es vermesi gerekiyor Ahmet Ümit'in. İstanbul Hatırası çok yoğun ve baskın bir kitaptı. Eminim kendisi de çok emek harcadı onun için. bittikten sonra hiç ara vermeden yeni birşeyler yazmaya kalkınca bence yerine bir şey birikmediği için çok kof, öylesine bir roman olmuş. Şimdi yine bir roman daha yazmakta olduğunu okudum gerçi kendi ağzından. Bakalım...
ReplyDeleteZero'm sadece Ben olmadigim sevindim inan ki. Okuyacak bir dolu yazar var cok sukur.bende Istanbul hatirasi'ni ve nicesini zevkle okumustum.sevgiler :) xxx
ReplyDelete