Ulkemizde,Halep'te olanlar icimizi yakarken,insanliktan utanmis hale gelmisken,ne yapabiliriz diye dusunurken bir tesekkur Cuma'si yazmak gereksiz olabilir belki ama kimimiz dayanma gucunu belki bunda buluyor...
Ne zaman boyle acilar yasansa,insanlar birbirini kirmaya,kinamaya o kadar hazir ki,okurken agzim acik kaliyor,insan bu kadar hissettigini bildirme hakkini nasil kendinde bulabiliyor,anlayamiyorum acikcasi.Bence bu klavye kabadayilarinin yaptigi da bir nevi savas,taciz,tecavuz.
Ekran karartmiyorsak,hissettiklerimizi cok bilenler gibi kelimelere dokemiyorsak,okudugumuz Kuran'in fotografini IG'ye koymuyorsak ya da sessiz kalmayi tercih ediyorsak bu bizim fark etmedigimizi,hissetmedigimizi gostermez...Kinamadan,konusmadan once,insan keske aynayi kendine cevirebilse!!
Su anda cok sukur ki,kendimi guvende,huzurda hissettigim yatagimdan yaziyorum,su ana mutesekkir olarak.Sagliga,sevdiklerimin sagligina,kardeslerimin ikisinin de bir hafta ara ile anne-baba olacagina,bebislerin cok sukur saglikli olusuna.hamileliklerinin gayet iyi ilerliyor olusuna,her zaman bana destek canim anne ve babama,cokkkkk mutesekkirim..
Annemin ordugu cimen battaniyeye,
umut veren yuruyuslerime,umut,yasama sevinci veren maviye cok mutesekkirim arada kendimi yasama sevinci duyunca suclu hissetsem de su gunlerde...
Burasi baharda mor salkimla doluyor.Gecen gun yasli teyze cikmis merdivene,susluyordu agacini...Bahcesine hep iyi baktigi icin O'na mutesekkirim bilmese de cunku yillardir bu evi hayranlikla izliyorum.
Hepimize bol duali,sevgi saygi icinde,bol sukur ile dolu gunler diliyorum.
No comments:
Post a Comment