ÇİLEKSUYU

saklamak.....

Nedense geliverdi aklima "saklamak" gecen gunlerde..Dusundum ne kadar cok sey sakliyorum diye...Eskiden beri...Eskiden kalma...Yeni....Ha bugun kullanirim ha yarin dedigim...Ya da manevi degeri vardir veremem diye beklettigim....Annem almistir,kardesim yapmistir vs....

Bende annemde var olan ozelliklerden birisidir,saklama kaplari,saklama kutulari almak...Mutfak icin mesela annemde,renk renk,sekil sekildir..Bir yemek pistikten sonra hemen baska bir kapta saklanir,ertesi gun yensin diye...Evde cok fazlalik vardir -4 cocukla kolay degil- onlarin esyalarini saklamak icin anisko kutular alir,tokalar icin ayri,mektuplar icin ayri,fularlar icin ayri vs...Hatta bir sabah uyandigimda hatirliyorum,annem uc kizina da 3 ayri boyda,ayicikli kutular almisti,belki ozel esyalarimiz saklariz diye,gunluk,anket,siir defteri gibi....Kutular da yetmez,annem bazali yatak getirtir eve..

Sonra bir gun de Cin sandigi aldi,el yapimi....Halici'dan...Allah bilir hep gozum vardir benim o sandikta ama dogal olarak gelemez buralara kadar,muhtemelen kucuk kardese kalir....Onda da ceyizlerimizi sakladi,bavul ve dolaplardakiler yetmezmis gibi,dantelli havlular,yatak takimlari gibi....

Kimimiz de yegane annemizden kalanlari sakliyoruz mini sandiklarda,sapka kutularinda..Belki hala kokulari kalmistir diye,arada acip bakiyoruz....Neyi,ne zaman giydigini hatirliyoruz annemizin....

Ben fotograflarimi sakliyorum kutularda,mektuplar,kartlarla beraber...Deniz kabuklarim pencere onlerine sigmiyorlar artik onlari da kavanozlarda sakliyorum....Takilarim annemin ben buraya gelmeden once aldigi mini sepetli sandikta...Daha degerli olanlari,cekmecede,keselerin icinde....

Saklamak agir geliyor bazen,fazla geliyor...Arada fazlaliklardan,zor da olsa kurtuluyoruz belki cok zaman sakladiktan sonra...Belki baskasinin isine yarar diye veriyoruz....Nefes aliyoruz sonra,rahatliyoruz...Biraz daha fazla tozdan kurtuluyoruz,ortalik genisliyor....

Bir de kalbimizde sakladiklarimiz var...Iyi veya kotu...Belki en sevdiklerimizle paylasiyoruz ama diger en sevdiklerimizden sakliyoruz,hani onlari dusunerek cogu zaman....Uzulmesinler diye...Bunlari kalpte saklamak da zor geliyor bazen ama esya degil ki,verelim,kurtulalim,bu da yuk...Kalpte kalplikten cikiyor,yukluk oluyor bazen...Sakliyoruz iste,dogru zamani,dogru yeri bilene kadar...Ya da bomba patlamaya hazir oluncaya kadar...

Ne olursa olsun ama hep en degerli olani sakliyoruz...Belki omrumuzun sonuna kadar....

Diliyorum Subat ayinin,bence en guzel gununde,en kirmizi,en kalpli gununde,kalbinizde sakliyabilicegiz,sadece size,en sevdiklerinize ozel anilar olsun...Sevgiler olsun....