28 November, 2016

Gule gule sonbahar:)

Sizi bilmem ama bu sene sonbahar benim icime daha cok isledi.Zaten hep en sevdigim mevsim olan sonbahar,bu sene tamamen mevsimlerin kralicesi benim icin.Londra'li olali beri,icimdeki sonbahar aski daha bir baska hal aldi.Bu kadar guzellikle cevrili iken,hangi agaci,yapragi sevip simartacagimi sasirdim.Yaradan'a daha bir hayranim bu mevsim,icimde daha cok bir cosku oluyor cogu zaman,doga dinlenmeye gecerken sanki ben daha cok canlaniyorum...Daha cok sey yapmak istiyorum...Daha cok yurumek,daha cok kek yapmak.Daha cok yalniz kalmak...


Bu sene iki sabah beni benden aldi,omrume omur katti sanki.Ikisi de ruzgarli,pasparlak,soguk sabahlardi.Ruzgarda yururken,ruzgardan hic de haz etmedigim gunler gelir aklima.Sert ruzgar sersemletir beni,kulaklarimi acitir,basimi agritir.

Bir gece hatirliyorum,koydeyim,teyzemin cati katinda,yanina kivrilmis yatiyorum,ruzgar oyle sert esiyor ki,sanki cati ucucak icinde bizlerle.Adeta ugultulu tepelerdeydik.Teyzemin yaninda olmasaydim,o geceyi kolay geciremezdim sanirim. Teyzem de sevmez ruzgari,canim beni rahatlatmis,iyi bir uykuya gecmistik cok sonrasinda.


Ruzgari oldugu gibi kabul edip,guzel taraflarini gormeyi ogrendim zamanla.Babamla yazliga giderken,sicak ruzgarli bir yaz gununde,fazla ruzgardan camlari kapatip,klimayi acmistik.Kimbilir ne sarki caliyor da dalmistim,ben ruzgari hissetmiyor ama goruyordum.O agaclik yolda,agaclar saliniyordu bir o yana bir bu yana.O zaman bir hayranlik gelmisti icime.O kadar da kotu degildi ruzgar...

Ruzgara sempati duymamin ikinci sebebi de American Beuty  filmidir.Su sahne ki,aslinda torbadan bahsetmektedir Kevin,ama benim icin yapraklardir dans eden.Hani icimize kazinan sahneler vardir ya,benim icin oyle sahnelerdendir bu sahne.


Iste o ruzgarli sabahlardan birinde,Fred ile periler ormanimin arka,sakin taraflarina girmisiz yuruyoruz.Ne zamandir girmedigimiz bu kapidan daldik iceri.Orasi parkin en sakin yeri,genelde anti sosyal kopekliler orda takiliyor yalniz yalniz.O sabah sadece Fred ve bendik...


Hafif yokus asagi cilgin gibi kosmaya basladik.Yapraklar yagiyordu tepemize,gunes goz kamastiriyordu.Biz deli gibi hareket ederken,ben her seye bakmaya,her yapragi yakalamaya calisiyordum ve sesli bi sekilde dua ediyordum,sukrediyordum.Oyle cosmusum ki,gozumden yaslar geldi....



O sarilik.dans eden yapraklar beni inanilmaz bir hayat aski ile doldurdu.Her yani guzellikle dolu su dunyada bunca cirkinlik nasil oluyor,ben bunu kaldiramiyorum bazen.Kalbim hem mutluluktan hem acidan patlayacak gibi hissediyorum...O pis anlarda nasil oluyor da unutuyorum bu guzellikleri ben...







Iste ruzgari sevme sebeplerimi de anlatmis oldum,zamaninda belki benim gibi hisseden insanlar vardir belki diye.Simdi her ruzgarda beremi takiyorum,ruzgari dinlemektense gormeyi tercih ediyorum.Ilik ruzgarda,Yaradan sanki kafami,sacimi oksuyor gibi geliyor.O zaman olamayacak olana bile inanasim geliyor,umut doluyorum.


Sonbahar.seneye gorusmek uzere.Sen beni cok simarttin bu yil,mutesekkirim.

Sonbaharin son haftasi,gecsin coskuyla,huzurla.mutlulukla...

No comments:

Post a Comment