Siyah Sut
Ben aslinda Brida'yi okumakta idim,taa ki
Dilara'nin gecen CuMa'ya ait hikayesini okuyana kadar,Icindeki Kadinlari bilene kadar...O yazidan sonra hemen okuma listemdeki kitaplardan biri olan Siyah Sut'u aldim elime,bitirdim zaten iki gunde,bir solukta okuyuverdim....Cok sirin buldum o parmak kadinlari ben,hepimizin icinde yok mu gercekten bir kac kadin....Benim icimde ama kesinlikle Saten Sehvet Hanim yok,ya da bana oyle geliyor:) Daha cok sutlac yapmaya beceremeyen,anne olmayi istemeyen Anac Sutlac Hanim var,nasil oluyor demeyin,burctan o cidden,benden degil:)
Sonunda birde test var ya,dogum sonrasi depresyona yakalandiniz mi? diye sorular soran...baktim ben mutemadiyen,cocuk sahibi olmadan hafif depresyondayim sanki....
O yuzden hep derim ben kendime zaten,anne olmak icin musait degilim diye...Kazayla oldum diyelim, Lord Poton beni ebedi birakmaz:)10 ay degil,senelerce surer o depresiflik bende,bence....Hani yasla birlikte sabir azaliyor hem ondan,hemde yetemem diyorum ben cocuga...bir de maddiyat hep eksik olurmus gibi geliyor,babamin bana yasattiklarini ben cocuga veremezsem,cok mutsuz olurum...Hem calisip,hem anne olmak zor....Bu zamanda cocuklar doyumsuz ve simarik cogunlukla,gozlemlerime gore....Cocugum olursa,sigara -icki icmek istemem,hele hele yaninda asla....Ya sinirlerim iyice gerilir de bagirirsam,cocuga vurasim gelirse,yapamam ki kalbim kaldirmaz..o yuzden de belirli bir sure sonra ben bence,sinir hastasi olurum....
Hos neyse ne,bana mi kaldi,planda cocuk sahibi olmak zaten yokken,bunlari niye dusunuyorum...
Ne biliim iste,aklima geldi kitabi bitirince,paylasayim istedim,beni daha iyi taniyin diye....
not:ben dogum ve kurtaj sahnelerine falan hic dayanamam bu arada,kanal hemen degisir,gozler kapanir,surat degisir,hafif cigliklar duyulur..kadinla beraber bende dogururum sanki....Bu kadar dogal sey ve ben kaldiramiyorum...Cok fena....
iyi anneleri de sevgi ve hayranlikla gercekten gozlemleyip,cocuklarina gulumseyerek bakiyorum....
