20 October, 2016

Cromer'da gün doğuşu

Günaydın ÇS'cular❤️ IG'de beni takip ediyorsanız (@cilek_suyu),önceki gün,gün doğumunun bir kısmına benimle şahit olmuş olabilirsiniz.


Ne zamandır yapmak istediğim bir şeydi,günü bu şekilde karşılamak,şöyle geniş bir yerden.Çok şükür gerçek oldu,bir süre beni idare eder.


Sabah alarmsız kalkınca,bir elde bisküvim,bir elde suyum ile attım kendimi arabaya,pijamalı.Ne şanslıyım ki beni sabah sabah hadi kalk gidelim,görelim diye cesaretlendiren biri var...Hiç üşenmez,kalkar,sürer,gider sağolsun :)


Bu mevsim,saatler değişmeden önce çok güzel sabah güneşin doğuşunu izlemek için,çünkü çok erken değil.6:30larda kalksanız,yetişiyorsunuz bu şölene.Günün geri kalanını şahane geçirmek sizin tercihiniz:)


Böyle anlarda insan daha bir ümitvar,pozitif olup,sanki daha çok inanıyor...Erken kalkmayı adet edinmiş insanları çok daha iyi anlıyorum artık.Benim gibi son 6 senedir çoğunlukla 5 küsürlerde iş için mecburiyetten kalkmak farklı,dua için,kendin için kalkmak çok ayrı,takdire şayan.


Renkler muhteşem.Ben pastel açık renkleri pek seven bir insan değilim,canlı renkler hep tercihim ama fark ettim de gün doğarkenki o toz pembelik,mavilik içime huzur veriyor.


Haksızmıyım?




Bu fotoğraflara bakarken,ne kadar iyi ettik de kalktık diye şükretmeden edemiyorum...



Geri dönüş yolunda bir kadın yaklaşıp,gördünüz mü diye sordu.Kendisi de bizim gibi pijamalı çıkmış,denize nazır evlerden birinde oturduğu halde bu kadar erken kalkıp da bu güzelliğe şahit olmamış,bu kadar kırmızılığa:)


Ben deniz kenarında yürürken,yanımdaki Sib diye bağırıyor ki arkamı güneşe dönüp,diğer tarafı göreyim.O arada çizeleyen yağmurun hediyesi varmış meğerse:)


Nasıl bir zamanlama ki,güneşin doğuşunu bitirip başlıyor yağmur en hafifinden ve hayatımın en büyük,ikinci sabah ebemkuşağı ile şımartılıyorum! Nasıl bir hediye ki o sabah,kimi zaman beni esir alan negatif,kötü,hep kendini kınayan en çok kendini döven düşünce ve sözlerimden  utanıyorum yine!



Dün aldığımız bir kaza/ölüm haberi ile hayatın bir kere daha ne kadar da pamuk ipliğine bağlı,kısa olduğunu,göçüp gideceğimiz bu dünyayı ne kadar gereksiz yere ciddiye aldığımı bir kere daha anladım.Her günü sonmuş gibi yaşamayı öğrenmeliyim.Bugün son günüm olacağını bilsem,nasıl davranırım diye düşünmeye başlamak istiyorum...



Kendimizi sevip,kendimize kıymet verdiğimiz,iyi düşüncelerle dolu harika bir gün diliyorum.Sevdiğiniz şeyleri yaptığınız bir gün olsun,daha çok yapın sevdiklerinizi.Kalbiniz hoplasın sevinçten,mutluluktan.Gözleriniz dolsun şükürden,huzurdan...


Bize küçüklükten beri hadi kalkın yürüyüşe gidiyoruz diyen,sevgisini hep göstermiş,vermiş,cömertliği ile örnek olmuş,hep en çok sevdiğim ama ara ara kızdığım,yaşının kaç olduğunu bilmediğim yaşsız babamın yeni yaşı kutlu olsun.Allah seni başımızdan eksik etmesin şen kahkahalı babacım.İyiki doğdun...

Yanınızda ise babanız,benim için de sarılın.Gökteki babalara da kocaman sevgimle❤️Geride bıraktığınız güzel kadınlar içim ben şahsen müteşekkirim!

4 comments:

  1. erken kalkma konusunda çok kötüyüm, alarmsız uyanmam mümkün olamaz :) bir gün şöyle bir manzara izlemiş değilim..

    ReplyDelete
  2. 2004 yılında Bexhil'e aupair olarak geldim😂Bexhill'e gelin geldim der gibi oldu....işte o günler geldi aklıma bu postu görünce...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Selam Gozde'cim...Au-pairlik de ne tecrubedir degil mi?Umarim guzel anilar canlandi icinde:)

      Delete