Selam dostlar.Tatil donusu kendimi rutine sokmaya calisiyorum.ne yalan soyliyeyim az once fotograflara bakarken hafiften zorlandigimi,Istanbul'u ve ailemi daha simdiden ozledigimi hissettim.Hayat ne tuhaf,ordayken burayi,burdayken orayi ozlemek kimi zaman ne buyuk bir yuk yurekte ama buna da sukur.Ne de olsa iki memleketli,yuvali olmanin ayricaligini yasamaktayim,bu da beni cok ama cok zengin hissettiriyor.
Teyzemin evinde karsilastim bu kitapla,yillar once sanirim benim de kitapligimdaydi.Yureginin Goturdugu Yere Git'i okuduktan sonra bunu da okumak istemis olmaliyim o yillarda.Hatta sanki okumusum gibi geldi yeniden sayfalari cevirirken.Kitabin sonlarina dogru gelirken,sanki o zamanlar da cok sevmemisim bu kitabi diye dusunmedim degil.
Sultan Ahmet Cami'nin bahcesinde iftari beklerken |
Istanbul'da yavas okuyorum,hatta cogu zaman okuyamiyorum bile.Bu sefer de valizimde 20 kitapla geldim,Defne'min odunc verdigi ikinci sinif kitaplari da dahil.Geleli 1 hafta oldu ve ben bir hafta okuma molasi verdim cunku ne okumak istedigimden emin olamadim.
Bu kitap o kadar eski,sayfalari o kadar sari ve lekeli ki belki de o yuzden teyzemden odunc aldim,okumak istedim.Bostanci'da otururken cok severek alisveris yaptigimiz bir kirtasiye vardi Senesenevler Lisesi'nin karsisinda.Sahiplerini cok severdik,cokca gider alis-veris yapardik,yanindaki kirtasiyeye bir kere bile ugramamistik.Acaba hala duruyorlar mi merak ettim.Defter,kitap icin (malum okullu 4 kardestik),bazen sadece bir kalem almak icin bile gittigimiz olurdu,cunku kirtasiye hala bir tutkudur hepimizde.
Bu gul de yine karsima cikan,yurudugum yollarda onume gelmis gullerden biri.Her yerde gizli bir hayranim var!😝😆
Gelelim kitabin konusuna:Walter'in,cocuklugunda babasi ile yasadigi sorunlar,bu sorunlar yuzunden evini genc yasta terk etmesi,buyudukce edebiyata merak salip kitap yazmak istemesi.degisik insanlar ile tanismasi ve bu insanlarin hayatini yonlendirmesi.Bunca yasadigi seyden sonra Walter gayet depresif bir ruh hali icinde tahmin ederseniz ve bu sebepten oyle cok kolay akan bir kitap degil.Arkadasini bulmak icin gittigi manastirda gecirdigi gunleri,annesini ve babasini kaybettikten sonra onlari bagislamasi,rahibe ile iliskileri ve farkindaliginin artmasi da bu konunun bir parcasi.
Kitapta cizdigim bir dolu cumle var ama son sayfadaki en sevdiklerimi yazacagim bu sefer:
"simdi anladin demisti bana son gunlerinin birinde
bu bir soru mu diye sormustum
hayir bir onaylama.
neyi anladim?
en basit seyi,sevginin ne oldugunu
peki nedir?
sevgi ozendir!"
"Bagislayan,bagislanir,olen.gercek yasama dogar!"
Kesinlikle okuduguma pisman olmadigim bir kitap oldu.Kitapliga kaldirmadan cizdigim satirlari yeniden okuyup,yeni basladigim kitaba devam edecegim.
Sakin,huzurlu mutlu bir haftasonu dilerim.Dilerim secim sonuclari memleketimize,insanlarimiza hayirli olsun.Sevgi,saygi,birliktelik hep var olsun.
Sevgi özendir... Ne güzel bir cümle alıntısı yapmışsın... İçim ısındı
ReplyDeleteTesekkurler Sevkoz,Selvi Boylum al yazmalim'i defalarca izleyip,heR zaman Cemsit'i secsin ASYA diye dileyenlerden oldum.Sevgi gercekten emek ve ozen istiyor.
ReplyDelete