Kisaca son 6 ayi anlatacagim,boylelikle biraz da yilin muhasebesini yapmis olur kendime bazi seyleri hatirlatmis olurum.
En son Mayis'ta yazip Haziran basinda Istanbul'a ucmustum.3 hafta kaldim.2.5 sene ustune ailemi gordum,cok mutlu gunler yasadim her zamanki gibi.Donuste geleneksel Turkiye donusu bunalimina girmedim,gayet iyi gelip hemen buradaki hayatima yerlestim.Iki memleketin arasinda ,iki parallel evrende yasiyor gibiyim zaten senelerdir,Sliding Doors'daki gibi kapi aciliyor,kapaniyor.Ben hem orali hem burali ama kalbim benim yuvam,bu dunya benim memleket.
Hemen ise basladim tabii ve Covid ortalardan kalkmak uzereyken,ben aaa bana ugramadi bile diye ovunurken Covid oldum,1 hafta yattim.Cok rahat gecirdim,iyi bir dinlenme oldu sahsim adina.Ama tabii bunu anneme sorun,ilk gun biraz fenayim diye annem panikler yasadi,gozlerinde yaslar sanki Covid'den daha buyuk bir sey yasiyordum.
Ise dondum,sevmedigim bolumde calismaya devam ettim,gezdim,sosyallestim,guldum eglendim,yazi bitirdim en sevdigim aylarin sultani Eylul'e geldik,Eylul mevsiminde bana nazarlar degdi herhalde.Bogdu beni bu Eylul nedense.Eylul benim yeni yilimdir,ilham sevk doluyumdur,hep ozel bir sey yapmaya calisirim,hic icimden gelmedi.Dondum kaldim.Ve evet bir sabah gercekten dondum kaldim,anxiety atak mi gecirdim,ne oldu bilmiyorum ama ben ben degildim.Sabah ise gitmek uzere saati kurmustum,saat daha calmadan ben zaten aglayarak uyandim,aglamaya engel olamadim,nefesim gitti,ayaklarimi yere basamadim.Ise gitsem mi gitmesem mi bilemedim,mudurume mesaj attim gelmiyecegim dedim,sonra senin laflarina tahammul edemeyecegim diyerek kendimi zorladim ve gittim ise.3 saat surunerek calistim,neyseki magaza acilmamisti henuz.Is arkadaslarimdan birisi gelip nasilsin diye sordu ve ben yine bosaldim,magaza ortasinda.Ve eve gonderildim.Ertesi gun ise gitmedim,Dr'u arayip telefon gorusmesi yaptik,hemen randevu ayarlayalim yuzyuze dedi ve gittim gordum kendisini,ise gitmeden once.
Bu arada benim Dr'u arama sebebim,artik yaptigim hicbirseyin bana iyi gelmemesi ve o sabah kendi halimden cok korkmus olmamdi.(Ben Dr'a belki iki senede bir giderim,cok mecbur kalirsam,cok sukur ki)
Tabii ki hemen depresyon hapi onerildi,ben yok dedim O da,ben senin gibi hissediyor olsaydim kesinlikle bir sureligine de olsa kullanirdim dedi.Dusuk dozda onerdi,3 ay dene dedi sonra yine konusalim.
Bu arada o ruh halimle,mudurume o magazadan ayrilmak istedigimi soyledim,basta hayir asla demistim teklif geldiginde orayi, insanlari gayet sevdigimi ve iste de iyi seyler basardigimi dusunuyordum ama o sabahtan sonra her sey degisti.Kendi istegimle,zam da alarak o magazadan ayrildim.Su gibi akti isler,verdigim en iyi karardi.Megerse o magazada olmak toksik bir birliktelik icinde olmak gibiymis,zararini yaptigim fedakarliklari ayrilana kadar fark etmemisim,durumun icindeyken gayet normal geliyormus yasadiklarim. (Son 2,5 yil pek aydinlatici oldu,o yuzden cok parlak bir kadin oldum.😉😁
Ekim basinda canim J ile pilates haftasonu icin cok guzel bir gurupla cok keyifli,ilham veren 2 gun gecirdik.Ordan donuste yeni magazamda ise basladim.
Refloxoloji,reiki,tum vucut masaj yaptirmis,cancagazim ile kutuphanede bulusmus,uzun temiz yuruyusler yapmistik.Hava sansimiza muhtesemdi,Ekim Eylul'un veremedigi coskuyu vermeye soz vermis gibiydi bana. Icimden bir ses o haftasonundan sonra,bloke edilmis tum enerjilerimin acildigini ve o sayede iyi hissetmeye basladigimi soyluyor,enerji seviyem,ruh halim tamamen degisti.(sanmayin ki melaykeye dondum,tabii ki hala stres yapiyor,kiziyorum)
Bir baktim sabah ilk is agzima attigim depresyon haplarimi unutmaya baslamisim.Sakinim ya da stresimi daha iyi kontrol ediyorum.Sonra haplari bilerek almamaya basladim,uzun sure yatagimin basinda durdular;alsam mi almasam mi diye gidip geldim,birden birakmam nasil olur? Bir farkli etki hissetmedim icmedigim zamanlarda,ya da yan etki.Ve o yuzden 17 Aralik'ta tuvalete attim hepsini,filmlerdeki gibi.Kac defa sifonu cektim gitmediler,erimeleri gayet uzun surdu.Tuvalette boyleyseler,icimde kim bilir nasillar diye diye atabildigime cok sukrettim.
Gecen ay TEFL kursumu da biraktim,ben ogretmen olmak istemiyorum,istemiyormusum,istedigimi sanmisim.TEFL yolculugu yarim kaldi ama pisman degilim,yuk olan herseyi atiyorum,birakiyorum.Cok uzak memleketlere gidip yasama hayallerim de yok artik,su an oldugum yere tirnaklarimi kaziyarak geldim,44 yasindan sonra o kadar radikal kararlar alasim yok,olanima simsiki sarilasim var.Tabii ki isten,asktan geri ceviremeyecegim bir teklif gelir,neden olmasin?
Cok calisiyorum,oldugum yerden gayet memnunum.Isime ve is arkadaslarima karsi bakis acimi degistirdim,kendimi gayet guclu hissediyorum.Yolum uzun ama simdiye dek almis oldugum yoldan da gurur duyuyorum.Ben sadece kendisi ile yarisan bir insanim,hep oyle oldum zaten.Kompetitif bir tarafim yoktur,dunden daha iyi yapiyorsam ben kazanctayim.Kesinlikle maddi manevi dun oldugum yerden cok daha iyi bir yerdeyim ve bu degisimleri yapabilecek gucu kendimde buldugum icin kendimle gurur duyuyorum.Degistirebilecegim seyleri degistirebilme gucu,degistiremeyeceklerime dayanma gucu diler,oyle dua ederim yillardir.
Velhasil kendimi iki kusur yildir hissetmedigim kadar iyi hissediyorum.Hafif.
En yakin insanlarim bunun yuzume fazlasiyla yansidigini soyluyorlar.Goruntumden memnunum,hislerimden de.
Muhteşem görünüyorsun yanındaki çiçek gibi canlı ve renklisin güzelsin!
ReplyDeleteAynadaki resmine bakınca aklıma bir söz geldi İngilizce ama hızlıca tercüme edeyim affına sığınarak (hatalı olabilir)
Hayatını değiştirecek kişiyi arıyorsan,aynaya bak!
Aynaya bak güzel kadın,aynaya :)
Ne guzel,ne kadar anlamli.Cok tesekkur ederim,cok cok iyi geldi.
DeleteMerhaba hoş geldiniz çok hoş çıkmışsınız. Hepimiz yaşadık bu durumları size özel değil inanın. Bazen özellikle pandemi döneminde her şeyin boş olduğu bir anlamı olmadığı günler geçirdim. Çok şükür atlattık yeni yıl hepimize iyi gelsin öpüyorum uzak kalmayın buralardan. Hülya
ReplyDeleteSelam Hulya,kesinlikle yalniz degiliz;hepimizin ayri ayri ne cok derdi var.Cok sukur ki basa cikabiliyoruz.Saglik olsun gerisi gercekten bos.Sevgiler.
DeleteOkurken o kadar aynı duygular hissetim ki... 2022 sanırım çoğumuz için bir içsel değişim-dönüşüm yılı oldu. Farklılıklarımızı kabul etmeye,kendimizi olduğumuz gibi sevmeye alıştık. Yarışlar ve kötülükler yordu. Biter mi bitmez. Ama kendimizi iyileştirmemiz ve bu gücün her zaman bizimle olduğunu bilmek kadar iyi bir şey yok. Sen oradasın,ben buradayım ama o kadar aynıyız,o kadar aynıyız. Hiç unutma bunu bende unutmayacağım. Asla yalnız değiliz. İyi ki varsın...
ReplyDeleteUnutmayacagim Dada,sen de iyi ki varsin.Kocaman sevgiler.
DeleteHiç güvenmiyorum o haplara ama tabi şifanın nerden geleceğini bilmiyor insan bazen köklü değişiklikler en iyisidir yeni iş yeriniz uğur getiriyordur umarım size. plates mii bayılırım aklıma düştü şimdi belki yarın uğrarım spor salonuna :))
ReplyDeleteSelam Mona,kesinlikle.Insanin en guzel sifasi icinde aslinda,uzaklarda aramamak biraz kendimizi dinlemek gerek.Sevgiler.
DeleteTeşekkürler ne kadar güzel paylaşım...
ReplyDeleteben tesekkur ederim zaman ayirip okudugunuz,yorum biraktiginiz icin.sevgiler.
Delete