ÇİLEKSUYU

denizi ozledikce ben,kendimi yesilliklerin icine saliyorum....

ananemin rahmetli inekleri gibi...

oyle ozluyorum ki denizi su gunlerde,hic abartmiyorum icim aciyor..hani denizin oldugu her fotografa,kedinin cigere baktigi gibi,ac ac bakiyorum,agzim sulanarak.

abartmiyorum,dun makinemin cantasini koynuma koymusum,cocuk misali,sarmisim onu,oturmus otobus bekliyoruz,cantanin sapi,deniz deniz koktu bana...hani denizden cikarsiniz,deniz kokarsiniz,esyalarinizin kokusu,deniz,deniz kremi,deniz havlusu kokar ya,oyle bir karisimin kokusu vardi sapinda cantamin..kokladim, kokladim durdum,gozumde de girdigim denizleri canlandirdim,gecirdigim tatillleri...girmedigim deniz kalmamisti benim canim memleketimde...

cocuklugundan beri,denizle ic ice,kic kica,yuz yuze olan bir insan icin cok zor,yazi denizsiz gecirmek...icinde,ustunde olamasam da,kenarinda oturur,bakar dururdum kendisine,bogaza nazir buyumek, hep yurume mesafesinde olmak denize,buyuk bir zevk ve ayricalikti benim icin...

koye gittigimiz yazlar,in patikadan asagi,atla kayalardan denizin iclerine dogru..karadeniz hep hircin degildi ki,ne kadar ilimli zamanlariyla kucaklasmistik biz..beyaz donuyla denize girmis kucuk bir kizdim ben o zamanlar,fotografim bile vardir,asik suratli bir sekilde..

bodrum'a gitsek ayri zevk,tekneden atlamak,denize dalmak antalya'da ayri..burnumda tutuyor o gunler benim...

donuyla denize girmis kucuk kiz olmak istiyorum ben yeniden..

o yuzden,bugunlerde ben mutsuz ve keyifsizim,ne okyanus,ne havuz ne de onca yesillikler kesiyor ozlemimi zira...