06 April, 2010


is gorusmesi....

herhangi bir gun degildi bu gun..ne zamandir bekledigim,guzel gecicegini umdugum,yeni bir hayata,yeni bir ise baslayacagimi dusundugum,yeni seyler ogrenecegim diye heyecanlandigim bir gundu...oyleki gunes bile parliyordu sabahtan beri...iyiye isaret saydim gunesin ortaya cikmasini...

sabah altida uyandim,keloshun saatinde,ama kalkamadim,sekize kadar kendime simariklik zamani verdim,tatli bir uykuya daldim..gece ruyamda halami gormusum,hamile...gerilmisim..ama hamile gormek iyiymis..bunu da iyiye isaret saydim...

yine bozulan kombiyi tamire geldiler,ben arar aramaz,yine sicak suyum var,dilerim gitmez..adamin hemen gelmesi de iyiye isaretti bugunde...

bu pozitiflikle,evimi supurdum,yastiklari yikadim oturma odamdaki,astim,kedilerimin kumunu degistim ve kendime guzel bir kahvalti hazirladim,zihin acikligi versin diye,annemin yaptigi ayva recelinden koydum kizarmis ekmegimin ustune...

ilk defa giydigim topuklu ayakkabilarim bile rahatsiz etmedi,sevdim aynadaki suretimi..is kadini goruntumu..mavi gomlek ne kadar da yakismisti,siyah pantolumun ustune...kendimi sevdim bir kere daha,hatta zayif buldum goruntumu...

annemin verdigi kolyeyi taktim son anda,bir de orta parmagima kambur yuzugumu,bu aralar orta parmagimda yuzuk olmazsa ciplagim sanki....

boyle,ne zamandir icimde tasidigim heyecan,hafif gerginlikle tuttum ofisisin yolunu...ne guzeldi tren,metro,sakindi hafta ici olmasina ragmen,hos benim randevum saat 3'te idi..ben 1,5 saat oncesinden gitmistim,ki etrafi kolacan edeyim,ne var ne yok,yerini adam gibi bulayim...

yurudum ofisin oralarda,ogle tatilimde nerelere gidebilecegimi,yemek alis-verisi yapabilcegim yerleri gezindim sonra da kendime cafe nero'da sade bir amerikano ismarladim,bloglara baktim yeni telimde,kitabimi okudum ve gittim ofise...

girer girmez o pozitiflikten bir parca bile kalmadi...icindeki insanlara baktim,benimle gorusen adama....ofisin kendisi bir kutu kadar,pencere yok adam gibi..kutucuklar halinde bolunmus ofisin kendisi..zaten klostrofobik bir insanim,bana basti hey heyler...adam surekli yuzune dokundu durdu,zaten yeni hastaneden cikmis anladigim kadariyla-benimle konusurken teli caldi,ordan anladim-uykulu gibi,yorgun,surekli yuzune dokunuyor,nasil bir negatifliktir bu bir arada..ve 10 dk gorustum,cikmak icin ordan,zor bekledim..zaten iceri girer girmez,ben dedim bu ortamda kafayi yerim diye..adamin istedigi,3 ay bedavadan egitmek,egiticem diye seni deli gibi calistirmakti anladigim kadariyla..ve sonunda orda kalmanin bir garantisi de yok,belki kendi isinizi acarsiniz sinavi gecip de sertifikayi alirsaniz,belki de biz bir ofis daha acariz,orda baslarsiniz..

bu arada,is,gocmen danismanligi idi...ben daha once bu durumda bulundugum icin,kendi kisisel tecrubemden,kendimi cok hevesli buldum ve faydali olabilicegimi dusundum...

velhasil,adam ne zaman egitime baslamak isterseniz diye sordugunda,bilmiyorum,ben sizi ararim dedim,dusunmem gerek...

gunde 3 saat yolda gitmek,su anda calistigim yerde rahatim yerindeyken,sacmalik gibi geldi...

velhasil,ben bu isi kabul etmedim,etmiycem,65 kisinin icinden secilen 3 kisiden biri olmak belki guzel ama yok bana gore degilmis...yrm saatte giderim isime,aile gibi calismaya devam eder,yine de yeni is avciligina devam ederim...

dilerim uzun surmez ve ben yepyeni birseye baslarim yakin zamanda...simdilik haftaya pers.olucak sinavima odaklanicam ben...


6 comments:

  1. yazıyı okuyunca aklıma "insan kaynaklarındaki aylin hanım ile görüşmek" muhabbeti geldi..

    nedense hep adları aylindir ve hep sinir ederler insanı. eğer şuan için mutlu ise bozma derim. nacizane fikrim tabi..

    şansın bol olsun..

    ReplyDelete
  2. selam Sibelcim
    demek is gorusmesi hi.ne zordur is gorusmelrine gitmek.ama senin ki guzel baslamis.sikintili degil. bazen en yisi bildigin yerde bildigin insanlarla kalmak inan. bende bazen delleniyorum is yerinde sonra aman evin dibinde iki dk yol insanlar fena degil filan deyip vazgeciyorum.gittigim yer nasil olacak bilmiyorum. su ingilizlerin dedikleri gibi the better the devil you know.

    sen yine de bak arada sirada yine dene bakarsin aradigin sey cikar karsina mutlu olacagin is.aslinda basvurdugun isde guzelmis ama.uzaktan kulaga hos geliyo yani:)
    kendine iyi bak. xx

    ReplyDelete
  3. Hosgeldin FKH'cim..evet su an icin mutluyum ama degisiklige ihtyacim vardi:)bu arada benim gorustugum direktorun adini hatirlayamam bile inan ki,hatirlasam telaffuz edemem,en azindan gulumsedi bana birazcik:)

    gulsum'cum katiliyorum ama better the devil u no demek de insani bir yere goturmuyor ne yazik ki,yeni devilleri denemek lazim diye dusunuyorum:) cok optum

    ReplyDelete
  4. eninde sonunda gec olmadan istedigin olacak sibelcim... adim atmissin gorusmelere gerisi gelecek ve icine sinen bi is olacak, gerek konumuyla gerek calisanlariyla gerekse parasiyla...

    onumuzdeki hafta tasiniyorum su koca istanbula... cok stresliyim, is yerindekiler cok pohtan, patronlar desen 1 nefeste silecek tipten insani, cok uckagitcilar, once evet diyorlar sonra yok vazgectim hayir diyorlar. donekler cok. Allah sonumu hayir etsin ins.
    Su ankara antlasmasi icin arastirip duruyorum, bir avukatla gorusucem, gerci 5 kurus para yok ama nasil olcaksa bakalim 1 sene kasip ist.da yasicam eger baktim tum duygular ayni poktanlikla devam ediyor o zmn sansimi tekrar deneyecem londonimda.. nasil yapabileceksem gayrii... aa aklima gelmisken ilk gocmen danismanligini bana yapabilirsin..
    opuyorum, kelosha selam. yeni is cok yakin kapinda, inan...
    duy

    ReplyDelete
  5. duy'cum insanlah hepimiz icin hayirli kapilar acilsin..ve ben eminim senin istanbul'da yeni bir hayata baslamanin is disinda harika sebepleri var...istanbul iyi bakicaktir sana...olmadi seni london'a aliriz:)bir yolunu buluruz elbet,cok isteyince,hayirlisiysa olur gec de olsa...

    ReplyDelete
  6. haklisin canim, hayirli kapilar acilsin onumuze.. koca istanbul... ins. iyi davranir canim. evet cok isteyince hersey olur, olacak ben de inaniyorum, inanmak istiyorum..
    hayirlisi canim..
    duy

    ReplyDelete