07 July, 2010


yummy mummyyyyyyy:)


algida secicilik mi yasadigim,yas degisimi mi,biolojik saatimin tik tik tiklamasi mi bilemiyorum ama ben sagimda,solumda,onumde,arkamda hep anneler goruyorum son bir kac yildir...eskiden de bu kadar cok anne varmiydi,bu kadar bebish varmiydi,hatirlamiyorum...bu kadar guzelmiydi bebek kiyafetleri...

bir yere gidiyoruz mesela,en basitinden cafe nero ya da pizzaci, heryerde bebek arabasi..bebekler ulu orta surunuyorlar yerlerde,3 yaslarinda cocuklar fildir fildir dolaniyorlar garsonlarin ayaginin altinda kimi zaman...


anneler cok relax geliyor bana,onlari izledikce bende relax oluyorum..sanki dunya sadece onlardan ve bebishlerinden ibaret..hani kimseyi gormuyorlar,bebishleri mutlu oldukca,garson ne demish,ne yapmis umurlarinda degil,bir keyifle yudumluyorlar kahvelerini,yanlarindaki yine anne ve bebishli arkadaslariyla hos muhabetteler...

ve ben bu goruntuleri seviyorum...cocuk asiri sekilde simarmadikca,bebish deli gibi aglamadikca ben onlara bakmaktan cok mutluyum inanin ki...belki teyzelikten gelen bu duygular, annelere ve bebishlere olan sempatiler...eskiden hic yoktu,belki hatirlarsiniz...

bir de, gordugum annelerin cogu shik,gayet fit..sanki dogum yapmislar da vucutlari tamamen degismemis gibiler.kocalari yanlarinda yine sevgilileri(ben bu lafi seviyorum cok-evlense de herkes sevgili kalabilmeli),hatta daha guzellesmis haldeler sanki bebishin yansimasi ile...genc,guzel aile manzaralari her tarafta zira...

simdiki annelerin bu rahatligini,pozitifligini,herseye yetismelerini gorunce,kendi annemi dusunuyorum,3o kusur sene once..yeri geldiginde komurlukten komur tasiyan,karni burnunda annem..annesine uzakta olan annem...daha gencecik yasinda dogurmus olan annem,muhtemelen plansiz...bagiran annem,sacimizi tararken kizarsa,kafamiza tarakla vuran annem...:) yasla ve cocuk sayisi ile sabri ve anneligi gelisen annem..canim annem...simdi kizinin yaninda,torununa bakan annem...

velhasil, anne olmak guzel gozukuyor uzaktan...annelik,omurluk,cocuk kirk yasina da gelse de annelerin isi hic bitmiyor,dusunmesi hic bitmiyor..




5 comments:

  1. bence biraz fazla rahat bu british mummy ler canim,bir de hemen herkesin en az 2-3 cocugu var bu memlekette farkinda misin,tek cocugu olan gormedim henuz,ayrica sen de dogru gozlemler yapmissin,her yer cocuk,bebek ya da hamile dolu london da!

    ReplyDelete
  2. :)))))
    harikasın ::) !!!
    hele tarak kısmı çokmu tanıdık ne
    :)))))))))))))))))))))))))))
    sevgiyle
    kandiliniz mübarek olsun canım

    ReplyDelete
  3. hosgeldin nes'cim..kayboldun sen?sanirim cok cocuklu kimi kadinin icinde ya aile ya da para aski var bu memlekette..ben bu yaziyi yazarken aklimda kardesim,kankim ve blogdan takip ettigim anneler vardi daha cok..nede olsa turkish mummies are yummier:)

    hosgeldin bir dut masali..evet sanirim hepimiz tanismistik o platik disli her rengi bulunan tarakla...

    sanslicim,sana da iyi kandiller..iyii hairlattin,babami ariyim:)

    ReplyDelete
  4. Annelik uzaktan da yakından da çok güzel bir duygudur.İlahidir.
    Kanından canından bir parçadır bebişi.Kendi canından ötedir.
    Kızsalar da tarakla vursalar da o muhteşem duygular,o sevgi hiç bitmez, biter mi hiç :)

    Geçen postta da gördüğüm bu dünyalar tatlısı bebek harika..Çok güzel!
    Yazı da çok güzeldi..
    Teşekkürler Sibelciğim..Sevgiler..
    Kandilin kutlu olsun..

    ReplyDelete