28 June, 2011


yesterday is a history,tomorrow is a mystery,today is a gift,that's why it is called PRESENT:)


Bu fotograflarda gordugunuz mumlugu hediye verildigimden beridir,bu konuda yazasim var cok nedense,ilham verdi bir de hediyeyi veren...

Hediye almayi,vermeyi hepimiz cok severiz degil mi?Paylasalim,sevgimiz buyusun,karsimizdakinin kalbini soyle bir hoplatalim,kendisini ozel hissettirelim,elimizden,butcemizden geldigince.

Buyuk,kucuk,sirin,cirkin vs,maksat dusunmektir,paylasmaktir.Sevdigin insani dinledigini,bildigini bir sekilde gosterebilmektir.Hele ki dogum gunleri cok ozeldir,ozel yapabilmek ayri bir zevktir karsimizdaki icin.

Hediye alamadigimiz zamanlar vardir,ya da almayi erteledigimiz.Bazen hayat cok zordur cunku.Ya da gercekten almak istediginiz seyi alamayabilirsiniz ya da oyle iyi bilirsiniz ki karsi tarafi gereksiz bir hediye vermek gereksiz gelebilir,o yuzden zamana birakir,almisken guzel birsey,kullanilir birsey almak istersiniz...


Hediye vermek muhabbeti arttirir diye okudum bir yerlerde gecen gun,cok begendim.Baska bir yerde,ne verildigi degil,nasil verildigidir onemli olan diyordu.Kalpden gelmezse hediye,degeri yoktur,demis baska bilir kisi mesela.


Aldigim hediyeleri cok sevdim ben.Kimisine cok sasirdim acikcasi.Omurluktu,bazen insanlarin beni cok iyi bilmis olmasi beni sasirtiyor acikcasi.Ya da kimisinin FB'da yazdigim birsey uzerine beni Turkan Soray buluzlarina bogmasi ayri bir supriz:) bunu ancak kardesler yapar sanki degil mi,ya da kardes kadar yakinlar.Bir de cilekli bardaklarimi gorseniz,onlara uygun aldigim cilekli surahimi,benim gibi siz de asik olabilirsiniz:)

Baska birisi ayri sasirtir,hani sen beni hic mi bilmiyorsun dedirtirmiscesine.Aceleye gelmistir belki,almak icin alinmistir.Zaten onemi yoktur,maksat karsi tarafin varliginin varligina armagan olmasidir zaten.

Bu mumlukta beni sasirtan,beni 1 senedir taniyan,hatta cok da iyi tanimayan,ozel gunlerde sosyellestigim,hani ozelimi paylasmadigim ama cok saygi duydugum,sevdigim bir kadindan gelmis olmasi.Bir kere ben ondan asla hediye beklemezdim,ikincisi hadi aldin hediyeni,bu kadar mi cuk diye oturtur kalbimi hoplatirsin be insan,sen ne evime geldin,ne beni oyle cok dinledin,nerden bildin ben bunu severdim ya da kokulu baska siseli zimbirtilari.Velhasil beklemezdim hic.Sasirdim,o yuzden ekstradan sevindim,kendimi ozel ve degerli hissettim.

Kucucuk bir mumluk nelere sebep oluyor goruyorsunuz.

Nice paylasimlarimiz olsun,sevdiklerimizle.

5 comments:

  1. Dogumgunun kutlu olsun Çileksuyu. Ben de hediyeleri çok severim, en çok da beklenmedik bir anda vermeyi ve insanların yüzündeki mutluluğu/şaşkınlığı görmeyi severim. Benim bir baykus objeleri kolleksiyonum var, birkac ay önce Amerika'ya giden bir dostum (üstelik eşi hamile,sayili gün kalacaklar vb) bana oradan iki baykuslu kupa ve tuzluk biberlik almis getirmis. Oyle sevindim ki, hediyeden cok dünyanin bir ucunda beni düsünüp animsamalarina..onca yolu sarip sarmalayip tasimasina. Yazini okuyunca paylasmadan edemedim. Sevgiler.

    ReplyDelete
  2. ne guzel bir aniymis:) iyiki paylastin Elif'cim.bugun topshopta baykuslu takilari gorunce aklima sen geldin biliyormusun:):

    ReplyDelete
  3. Aaa ne güzel, tesekkür ederim. Bu yil tekstilde ve takida bir baykus patlamasi oldu-farkindayım :) eskiden bulmak daha zordu.

    ReplyDelete
  4. Küçücük birşey bazen nasılda insanın kalbne dokunuveriyor... Ne de güzel anlatmışsınız size hissettirdiklerini..

    ReplyDelete
  5. Elif'cim sanirim bazi objelere olan ozel bagimizla icten ice bir cagrida bulunuyoruz bir sekilde,ureticiler hissediyor ve yapiveriyorlar.Benim,cilek,kelebek,fil,balik takintim var mesela,ve her yerde gozume carpabilir bunlar benim:)

    Cafe Nohut'cum,tesekkkurler,sevgiler.

    ReplyDelete