Cok sukur,okudum bitirdim

Bulbulu oldurmek.Harper Lee'nin klasik eseri.50.yil donumu nedeniyle yeniden basildigindan kendime okumayi gorev edinmistim.

Allan,bir gun FB'da filmini ne kadar severek izledigini soylemisti.Bende aaa dedim okumak istiyorum,sonra da izlemek mumkunse.Ben alayim bu kitabi sana dedi.Sevincten havalara uctum tabii ki,biri bana kitap alicak ya:) Nisandi o zaman.Kahvaltisini etmeye geldiginde vermisti.

Hemen actim on sayfayi,bos!! Yazmamissin birsey dedim,halbuki agzimla isterim kitap alanin birseyler yazmasini.Yazdim dedi,arkada:)

Hayatimda kitabin arkasina yazan birini tanimamis,duymamistim.Ne kadar ozeldi ve ozel hissettirmisti beni. O da inanilmaz ozel bir adam zaten,hayata bakisini,yasina ragmen heyecanini,bilmem kacinci karisina olan askini cok seviyorum.Ne sansliyim ki hayatimda kitabin arkasina sahane seyler yazan biri var:)

Kitap araliklarini cok kisi gibi bende cok seviyorum.Bundan kardesler imde ve Defne'mde de var.Gecen sene gorunce cok heyecanlanip almistim:)

Kitaba gelince,cok uzun sure elimde kaldi.Sanirim konusunu bu kadar sevip de,uzun surede okudugum bir kitap okumadim hic.Birakmayi hic dusunmedim,halbuki beni sarmayan kitabi okumayi ertelerim,buna yapamadim.Iyiki yapmamisim.Iyiki okumusum dedigim,herkese okuyun,okutun dedigim bir kitap oldu.

Zencilere onyarginin hat safhada oldugu donemde geciyor kitap,avukatin cocuklarinin agzindan anlatiliyor.Cocuklarin ince zekasi ve gozlemleri,babalarinin zarifligi ve bakis acisi cok etkileyici.

"Hayatin kaosuna ve pusuna karsi,kalbimizi actigimizda ozel insanlar bizi bulur,sen ozelsin,sonsuz sevgiler" diye yazmis Allan,bir de kutsamis beni sanki:)

Ozel insanlar hayatinizdan hic eksik olmasin diliyorum.