home sweet home

sali gunu,bugun 10000 adimlik yuruyecegim diye soz vermistim kendime.sabah kalkip asiri yagmuru gorunce,soyle bir toparlanip,koltuga uzun oturusa gectim.yapistim,hatta yapistirildim 3 kedi tarafindan.son 250 sayfami pazartesiye kadar bitirmek ve artik yeni kitaba baslamak istiyorum.

ogleden sonra oldu,hadi yagmur dindi,cikayim disari dedim,soyle bir havayi kokladim yarim saatligine ugrayan sevdiklerimi yolcu ederken,havayi yokladim,mis gibi kokuyordu sanki,pus pus.arkalarda birisi ates yakiyordu.

bu koku ile gaza gelip yuruyeyim dedim ki,bilgisayarimi acmisim,blog yazmak istedigimi hatirladim ve yine ayni noktaya gectim,bir koltukta 3 kedi bir ben,uzun oturuyoruz,battaniye alti,sicak su torbali.kaloriferleri yakmamaya dayanmaya calisiyorum.

bugunlerde evde biraz daha fazla vakit gecirdigim icin,ozellikle temizlik yaparken gozume bir cok sevdigim sey takiliyor ve sukretmeden alamiyorum kendimi.ev demek bir dolu ani koleksiyonu demek degil mi.hani o anilarda sizinle olan bircok insandan parca demek.bakiyorum,daliyorum.

eskiden de boyleydim ben,toz alirdim,arada dekorator mu olsam hayali kurardim,album varsa ortada fotograflara bakar,siir kitaplarimdan altini cizdiklerimi okur,biblolarimi incelerdim.

o gunlerden bu yana coksey degismedi bende aslinda.

annemin ordugu bir suru seyim var,evi ev yapan,el emegi,goz nuru,siz yapmasaniz da sevdiginizin yapmasi bile icini isitmaya yetiyor insanin.

ah bu battaniye,annemin seneler once artik yunlerden banada yaptigi(ki nadir sanslilardan biriyim ben) battaniye,senelerce anneme zorla aldirdigim( ben aldirmisim oyle diyor,hatirlamiyorum),ceyiz sandiginin icinde durdu,yillarca,ne zaman buraya getirmeye kalksam,valizimde yer yoktu.en son gelisimde geldi benimle.battaniyelerin yerlerini degistiriyorum arada,bunu cok fazla kullanmak istemiyorum,kediler sokmesin,tirmiklamasinlar diye,hatta ilk kez size actim diyebilirim.

bu diz battaniyesi de annemde,gerekmedikce kullanmiyor,kullandirmiyorum.ananeminki ile yanyana tutuyorum bu sandalye tepesinde,gozumu oksasinlar,usudugumde isitsinlar,sadece benim olsunlar.

hayati kutlayin diyor yukaridaki teneke,gulerek kalkin,gun icinde mutlu olun,ay isiginda dans edin diyor,Ang'in hediyesi idi,tuvalette asili simdi.

hastaliklara,nice sikintilara ragmen,bereketli sofralar duygulandiriyor beni.ablamin evindeydik dun gece,onemli bir gundu,cok sukur beraberdik.yaptigi corbanin tadi hala damagimda.patates salatasi nasil da yakisti sardunyanin yanina zeytinli ekmekle.ellerine kollarina saglik.

bu donemde fark ettigim birseyde,ben issiz olsam da,sanki evde ve cevremde her zamankinden daha cok bereket vardi,cogu zaman cebimde £1 bile yoktu,gelen her paranin,gidicegi bir yer coktan hazirdi.bu dondemde ben cok sey ogrendim,hayatimin donum noktalarindan birisi oldu sanki gecen zaman.cok sukur ki,beni dusunen,destek olan,kendime inancimi yitirmek uzere oldugum zaman bana destek veren dostlarim var,beni hayal kirikligina ugratanlarinda varligina minnettarim,bundan sonra daha dikkatli olurum kalbimi acarken.

cok sukur bu doneme ve bu donemin cok uzun olmamasina,yeni ayda baslayacagim yeni isime,evimde gecirdigim simsicacik gunlere.

Bugunku hallerdir yukaridaki fotograf.evlerimizin kiymetini bilelim,sahip olduklarimizin.kitabimiz,mumumuz eksik olmasin yani basimizda.

saat 3;15 ben yuruyuse kesin gitmeyip,cay icip,dun yaptigim elmali kurabiyemi tikinacagim en sagliklisindan ve kitabima son gaz devam edecegim.Sonra da yemek vakti zaten:)

sevgi ile kalin,umarim Ekim ayi sizin icinde super gecmistir.dusununce,bana ne buyuk bir lutufda bulunmus.dilerim gelecek ayda tum guzellikleri ile gelsin,saglik ve bereketle.