Bu hafta patlamaya hazır bomba gibi ortalarda dolaşırken,bulduğum her omuza kafamı gömüp,gözyaşlarımı salarken,okuduğum her iki kitapta kendimden çok şey bulup kafam allak bullak olurken,FUF nasıl gecikmeseydi.Halbuki herşey hazırdı ama şevk yoktu işte.Ben de şevksiz yapamayanlardanım arkadaş!
Bu hafta en çok ağladığımda rahatlatsn( aynı zamanda dalga geçen) dostlara,en en ennnn çok da "seni seviyorum kızım,bunu hiç unutma" diyen babama müteşekkirim.Trenden inip,eve yürürkenki telefon görüşmelerimi pek seviyorum.
Bunların dışında,
Telefonumun şarjı ile ilişkim bir tuhaf ya,kantinde kendisini şarj edebildiğim için,
Teyzoşumun yaptığı servislere....(giyindiğim gibi sofra kurarım,gayet alakasız renk ve desen bir arada;))
Paskalya çıkolatası ve nergisi kapıya getiren dosta,Tiger'ın renkli sarıp sarmalama kağıtlarına müteşekkirim.Mis gibi backround,sonra da hediye paketi kağıdı oluyorlar;)
Biz bere istedik,hiç ertelemedi,canım ablamın varlığına,yeni berelerimize...
Ceren Yavuz'un bu tarifine ve O'nu hayatıma katan Serap'ımın varlığına,
Sessiz trendeki kahvaltı saatime,
Tüm şikemperverliğim üstümdeydi bugün,Nero'nun bademli tartına...
Tren penceresinden bana göz kırpan güzelliklere,
Akşam üstü yürüyüşlerine,müteşekkirim...
Harika bir haftasonu geçirin dilerim...
No comments:
Post a Comment