Yıllar yıllar önceydi ben bir Yaşar Kemal kitabını almıştım ama hangisi hatırlamıyorum.Ama o an,pencerenin yanındaki yatağımın ucunda okumaya başlayıp da,adapte olamadığımı,kitabı okumayı bıraktığımı çok iyi hatırlıyorum.Hatta "menevişlemek" kelimesini ilk o satırlarda gördüğümü de.(suyun menevişlemesi ile ilgili birşeydi sanki)
Ondan beridir ben Yaşar Kemal okumayı hep erteledim durdum,anlamam,çok edebi olduğundan beni gerer diye düşündüm hep.Taaa ki kardeşimin kitaplığında "Deniz Küstü" ile karşılaşana dek.29 Martta başladığım kitap,önceki gün bitti.Akıcı,anlaşılır bir dili,çekici kahramanlarının olmasına,Istanbul'u backround olarak ele almasına rağmen içimdeki sosyal medya aşkından,bahar huysuzluğu ve tembelliğinden sebep elimde kaldı.
Başlarda çok keyifli,çabuk ilerledim;bir dolu cümleye aşık oldum defterime geçirdim.Ortalarda Selim Balıkçı'yı sevdim sonra tüm sempatim dağıldı,Dursun Kemal'e bayıldım;Zeynel abisini arayışı,sabah kalktığında bulamayışı içimi cız etti.
Sanırım kimse doğayı tasvir ederken beni Kemal kadar etkilemedi.Daha ortalara gelmeden ikinci kez okumayı kafama koymuştum bile,ancak anlarım diye;)
Velhasıl okuduğuma sevindiğim,bir ara kendime hediye alacağım bir kitap oldu Deniz Küstü.
Çizdiğim pardon defterime yazdığım cümlelere gelince....
***denizde su yerine mavi,yığın bir ipiltiler örgüsü çağıldıyordu.insanı sevinçten uçuran,yüreğine ta denizin sonuna kadar gitmek isteğini dolduran mor ışığın sağıldığı bir gündü.
****insan bu deniz kıyısında ılık,okşayan seher yelinde anadan yeni doğmanın sevincinde,yaşamanın güzelliğinde,içi içine sığamamanın tadındaydı(sy 71)
*****bu dünyada herşeyin,herkesin denizdeki balığın,gökteki kuşun yerdeki karıncanın hele hele insanın hakkını vereceksin.
*****bulutlar akıyor şehrin üstünden...
*****öyle bir yağmur yiyeceğiz ki!!! Olsun,içimiz yıkanır....
******yağmur insanın içini de yıkar!!!
***balıkları görmesiyle birlikte içinde bir sevinç ışığı patladı,onu mest sarhoş aldı uçurdu.
Ve en sevdiğim bitiş cümlesi oldu sanırım bu cümle;dünya apaydınlıktı ve deniz koskocaman,mavi,terütaze,dibinden ışık verilmişçesine yumuşacık bir sevinç çiçeği olup açmıştı.
İşte böyle bu kitapta hissettiklerim.Evet yer yer tekrarlar,fazla betimleme var ne de olsa Yaşar Kemal bu,gittim geldim hissettim,gördüm vs diye yazacak değil hoş:) Bir de kıvanç ve sevinç kelimelerini çokça kullanmasını sevdim.
Öyleyse içinizde sevinç ışıklarının patladığı,sevinç çiçeklerinin açtığı bir hafta ortası olsun o zaman:)
Not:Londra'da kar yağdı,sulu mulu gerçek kar:) Şimdi güneşli,pofuduk bulutlar sardı göğü;belli kar topluyor yeniden.Nasıl kuru soğuktu sabah yürüyüşünde,bere takmadığıma pişman oldum resmen:) Videosu IG'de...@ cilek_suyu
