Kursak diye bir yer var...

Bütün Türk keklerim orda kaldı,okuyucum:(

Hani Türk usulü,sabit kase ya da bardak ölçüsü ile ,misafir gelmeden yaptığımız kekler vardır ya,ondan bahsediyorum.Evde malzemeler her daim olur,o kek bir şekilde çoğu kişi için tutar.

Yok benimki olmuyor işte,tarifsiz,g'mı g'mına ölçülü olmadıkça,tüm becerim,kabiliyetim yerlerde sürünüyor:(

Bu reçelimsi tatlıyı Fran yapmıştı geldiğinde,organik yazlık meyve karışımı.Ahududu,böğürtlen,frenk üzümü,Bektaşi üzümü vardı,biraz şekerle kısa sürede pişirdi,yoğurda kattık yedik,mis,ekşi ekşi...

Ve ben o andan beri kek yapma hayali kuruyorum,Türk keki yapıcam,hamurunu pişmeden yiyeceğim,renk şahane olucak,ev mis kokucak,tadına doyum olmayacak...

Hani hayal etiğimiz,gözümüzde canlandırdığımız gibi oluyordu Evren'cim ne oldu.Galakside bana ulaşırken mi yok oluverdi?:(

Üstünün çatlamasına alıştım da,o iç ne? Pişmemiş görüntülü pişmiş kek!

Tadı da bi güzel.

Küçük köşeyi mideye indirdim,gerisini çöpe attım.

Kek yaparken,ruh hâlimizin de içine girdiğine inandım hep.O gün de öyle bir gündü,hani gergince sanki,çok düşündüğüm.Çatlaklığı genel Halim,pişmemişliği de henüz kendimi pişmemiş görmemden sanırım.

Eskiden olsa,oturup ağlardım bu kek üstüne.Ağlamadım hiç.İsrafa üzüldüm ama birde içimde patlayan hevesime,gittim kitap okudum üstüne.

Kadir gecesi bu gece,sizin için hayırlı olan dualarınız kabul olsun dilerim,kekleriniz puf puf olsun.

Bildiğiniz püf noktalarını,basit ev keklerinizi paylaşırsanız sevinirim.