17 October, 2016

Sibel'in puzzle ile imtihanı...



Hayatımda hiç puzzle yapmadım mini çocuk puzzlelarını saymazsak.Nedense bu oyun kutularına ya da bilgisayar oyunlarına(kısa süre belki tetris) sempatim olmadı.

Noelde hediye gelen bu kutuyu bu sakin döneme sakladım ki,buradaki koca masa puzzlea yetsin,kediler etrafta olmasın.

İlk akşam ilk defa açtım kutuyu,dağıttım masaya,renkleri ayırmaya başladım.Nasıl detaylı,karman çorman! Her parçayı çevirdikçe,Allan'a küfredip,kutuyu kafasına atmak istedim!

Bir kaç parça birleştirdim ve ertesi güne bıraktım,halâ kendimden umutluydum,bitirirsem ilk işim crochet öğrenmek diye kendime söz verdim:)


Ertesi gün bakıştık,aylardır bana yük olmuş bu kutu,parçalar kahvaltı için kenara toplanmalıydı! Toplandı,kutuya kondu.Acaba birine mi versek,Serap yapar ya da A.Yok Canım bir daha geri mi götürcez,verene kadar bana dert olucak en azından bırakalım burda,yeni misafirler deli ya da memnun olsun diye,oyun dolabına koyduk.Bir daha mı? Asla!!!

Allan,telefonda çok vakit geçirdiğimiz için böyle bir hediye düşünmüş,sağolsun!

Evet belki telefonda vakit geçiriyorum ama dönem insanıyım ben,IG'min ve FB'umun içindeki çoğu insanı seviyor,onlardan enerji ve ilham alıyorum,sanırım kimi de benden.Foto editlemeyi,blog yazmayı seviyorum,blog okumayı.Telefon benim parçam ama artık içindekiler de bir şekilde...

Telefona köle olmuş insanlar gitsin puzzle yapsın yavaş tvye köle olmuş insanlar...

Hayat sevmediğin hobiler ile uğraşmak için çok kısa,hele ki biri dedi diye bir şeyi yapmak için daha da kısa.

Bu yazıyı çok sevdiğim telefonumdan yazıyorum...Yeni çağ insanıyız,sürekli eski adetleri,usulleri anacağımıza yeniliklerin tadını çıkarmalıyız,wifi'ın olduğu yer evimdir artık:) Şaka bir yana,telefonuma bağlıyım,yakın olduğum insanlara hep yakınım.Zaten çok daha yakın olmak gibi bir arzum da yok,ya da çok sosyal..

Her zamanki gibi herşey dozajında felsefem.Dozajı da paşa gönlünüz bilir!  Gidip kitabıma devam edeyim,Lila ve Elena'nın maceralarını merak ediyorum!

Not:IG'yi ne kadar sevsem de şu stories'e ve snapchate bir türlü sempati duyamıyorum! Her zaman şahane olan fotolar gayet kıytırık duruyor çoğu hesapta,o kadar zaman harcıyorsun siliniyor falan...Öyle arada bakıyorum storiese ama sarmıyor beni.Olmasa da olurmuş bence;)

İyi haftalar❤️

2 comments:

  1. Crochet daha kolay ; )

    ReplyDelete
    Replies
    1. umarim Tulin:) hep yapmak istedigim,bir turlu beceremedigim.Insanlar videolar ile nasil ogreniyor,hayret ediyorum:)

      Delete