ÇİLEKSUYU

ben bende bensiz kaldim,beni ozledim.......

kirpim bak seni okumaktan,bende felsefik takilir oldum,acaba ben bunu senden mi okudum,baskasindan mi,hatirlayamiyorum yoksa bana cok guzel bir ilham geldi de ben mi yarativerdim bu guzel,gizemli cumleleri:)

ne zamandir yokum,canim blogumu da ihmal ettim..kiyamam,kendisine oylesine yazmak istemem,ya da kendisini sikintili yogunluklarin,kalabaliklarin arasina karistirip,kaybetmek istemem,o yuzden kisa bir ara vermis bulundum yine ister istemez..

blogcuma guzel yemekler yapip da doyuramadim kendisini cunku,sahibesi biraz ilhamsiz bugunlerde,ne yapicagini bilemediginden,kendini pizza,makarna vs ler icinde bularak,bunlari cok guzel kiloya donusturmekte...

bu ilhamsizlik ve burhanlik suregiderken,biz hem misafirler pesinde kostuk,hemde hastanelere yetistik burdaki benim en yakin arkadasima,kelosh'un kuzenine destek olmak icin.ne yazik ki dun sabah kaybettiler babalarini,70 yasinda,kucuk bir hastane odasinda,yaninda kendini ona adamis iki kizi varken,hayata gozleri yumdu,kelosh'un enistesi...

ben onlara bakarken,aslinda aralarinda en guclu olmalari gereken benken-malum daha gencecikken,annesiz babasiz kaldi benim kizlarim- bunu ne kadar becerdim bilemiyorum..yapabildigim tek sey orda olmakti,cogu zaman gozyaslarimi saklayaraktan..sanirim becerdim de,gozyaslarimi gizliden akitmayi da ogrendim...ben onlara,aslinda onlar bana destek oldular,her yeni gun sahip olduklarima daha cok sukretmem icin baska sebepler sundular altin tepsi uzerinde..

misafirlerimizin gelmesi cok hostu,cok da yorucu,unutmusuz cok insan icinde olmayi,sosyallesmeyi,icmeyi...bu sabah gittiler,yeniden kesfedildier bu sefer ki gelislerinde...

boyle geciverdi gunler iste...havalar serinledi,nefes alabiliyoruz,en sevdigim yaz havalari hos geldi..adonis buyudu,biz ona daha cok baglandik..bi de konusur gibi oldu yaramaz..iyi var oglusum benim...

yemek yok,ne zaman olucak bilemiyorum:( stokta bir kac sey var ama yenileri yapilmali..rejime baslanmali..siyah kiyafet alinmali,cantalara artik para verilmemeli,guzel gunlere inanmali,kelosh'a daha cok destek olmali,cunku 5 ay sonra ayri bir kayip yasiyor,ben ne yapmaliyim bilmiyorum..aglatmaliymisim kendisini,ki cok zor aglar,icirmelimiyim acaba?siz bana akil verin..

cileksuyum biliyorum sen bir yemek blogusun ama ben seni sirf yemek yazmak icin acmadim biliyorsun,merak etme ac kalmiycan canim,giricem yine mutfaga bi ara,soz:) hepinize iyi gunler...nasil mutlu oluyorsaniz oyle yasayin,kiymetini bilin sahip olduklarinizin,en karanlik zamanda bile,onlara bakin,aydinlatsinlar isiksizliginizi ve bilin ki daha da aydinlanicak gelicek gunler bunu yaparsaniz.

bu arada ben saclarimi kestirdim,iyice erkek fatmaya dondum..ama cok rahatladim,cok cool kisa sac ,cok seviyorum..bugun aynada kendime bakarken,ilk okulda saclari bitlenmis,dolayisiyla beline kadar olan esmer saclari kesilmis,kucuk kizi gordum,salincaklara kosan,salincaktan dusen,bisikleti ile donemeci alamayip,duvara yapisan,asik oldugu cocuk icin birdirbir oynayan...ilk okul 3,ilk ask,yusuf,kekeme idi kendisi...ama cok yakisikliydi,hala da oyleydi en son gordugumde...

arada bir soruyorum kendime,kucuk kiz hala oralarda bir yerlerde mi diye,sanirim hala buralarda kendisi,hala salincaga biniyor,hemde kucucuk cocuklar icinde,hele atli karincayi hic kacirmiyor...arada bir buyuk kiz kucuk kizi ozluyor,bulamiyor kendisini,keske yeniden kucuk olsa diyor,cunku buyumeyi bazen zor buluyor,kotu haberlere dayanamiyor kalbi...boyle yasayip gidiyorlar iste...biraz dengeli,biraz dengesiz,ikisi birbirini bir yapiyor...