home sweet home

sali gunu,bugun 10000 adimlik yuruyecegim diye soz vermistim kendime.sabah kalkip asiri yagmuru gorunce,soyle bir toparlanip,koltuga uzun oturusa gectim.yapistim,hatta yapistirildim 3 kedi tarafindan.son 250 sayfami pazartesiye kadar bitirmek ve artik yeni kitaba baslamak istiyorum.

ogleden sonra oldu,hadi yagmur dindi,cikayim disari dedim,soyle bir havayi kokladim yarim saatligine ugrayan sevdiklerimi yolcu ederken,havayi yokladim,mis gibi kokuyordu sanki,pus pus.arkalarda birisi ates yakiyordu.

bu koku ile gaza gelip yuruyeyim dedim ki,bilgisayarimi acmisim,blog yazmak istedigimi hatirladim ve yine ayni noktaya gectim,bir koltukta 3 kedi bir ben,uzun oturuyoruz,battaniye alti,sicak su torbali.kaloriferleri yakmamaya dayanmaya calisiyorum.

bugunlerde evde biraz daha fazla vakit gecirdigim icin,ozellikle temizlik yaparken gozume bir cok sevdigim sey takiliyor ve sukretmeden alamiyorum kendimi.ev demek bir dolu ani koleksiyonu demek degil mi.hani o anilarda sizinle olan bircok insandan parca demek.bakiyorum,daliyorum.

eskiden de boyleydim ben,toz alirdim,arada dekorator mu olsam hayali kurardim,album varsa ortada fotograflara bakar,siir kitaplarimdan altini cizdiklerimi okur,biblolarimi incelerdim.

o gunlerden bu yana coksey degismedi bende aslinda.

annemin ordugu bir suru seyim var,evi ev yapan,el emegi,goz nuru,siz yapmasaniz da sevdiginizin yapmasi bile icini isitmaya yetiyor insanin.

ah bu battaniye,annemin seneler once artik yunlerden banada yaptigi(ki nadir sanslilardan biriyim ben) battaniye,senelerce anneme zorla aldirdigim( ben aldirmisim oyle diyor,hatirlamiyorum),ceyiz sandiginin icinde durdu,yillarca,ne zaman buraya getirmeye kalksam,valizimde yer yoktu.en son gelisimde geldi benimle.battaniyelerin yerlerini degistiriyorum arada,bunu cok fazla kullanmak istemiyorum,kediler sokmesin,tirmiklamasinlar diye,hatta ilk kez size actim diyebilirim.

bu diz battaniyesi de annemde,gerekmedikce kullanmiyor,kullandirmiyorum.ananeminki ile yanyana tutuyorum bu sandalye tepesinde,gozumu oksasinlar,usudugumde isitsinlar,sadece benim olsunlar.

hayati kutlayin diyor yukaridaki teneke,gulerek kalkin,gun icinde mutlu olun,ay isiginda dans edin diyor,Ang'in hediyesi idi,tuvalette asili simdi.

hastaliklara,nice sikintilara ragmen,bereketli sofralar duygulandiriyor beni.ablamin evindeydik dun gece,onemli bir gundu,cok sukur beraberdik.yaptigi corbanin tadi hala damagimda.patates salatasi nasil da yakisti sardunyanin yanina zeytinli ekmekle.ellerine kollarina saglik.

bu donemde fark ettigim birseyde,ben issiz olsam da,sanki evde ve cevremde her zamankinden daha cok bereket vardi,cogu zaman cebimde £1 bile yoktu,gelen her paranin,gidicegi bir yer coktan hazirdi.bu dondemde ben cok sey ogrendim,hayatimin donum noktalarindan birisi oldu sanki gecen zaman.cok sukur ki,beni dusunen,destek olan,kendime inancimi yitirmek uzere oldugum zaman bana destek veren dostlarim var,beni hayal kirikligina ugratanlarinda varligina minnettarim,bundan sonra daha dikkatli olurum kalbimi acarken.

cok sukur bu doneme ve bu donemin cok uzun olmamasina,yeni ayda baslayacagim yeni isime,evimde gecirdigim simsicacik gunlere.

Bugunku hallerdir yukaridaki fotograf.evlerimizin kiymetini bilelim,sahip olduklarimizin.kitabimiz,mumumuz eksik olmasin yani basimizda.

saat 3;15 ben yuruyuse kesin gitmeyip,cay icip,dun yaptigim elmali kurabiyemi tikinacagim en sagliklisindan ve kitabima son gaz devam edecegim.Sonra da yemek vakti zaten:)

sevgi ile kalin,umarim Ekim ayi sizin icinde super gecmistir.dusununce,bana ne buyuk bir lutufda bulunmus.dilerim gelecek ayda tum guzellikleri ile gelsin,saglik ve bereketle.

Kütüphane Cenneti

Benim yaşadığım memleket❤️ Bu günkü ilk ziyaretimdi ablam sayesinde,kendi bölgesinin şahane kütüphanesi.

Yapay göle bakıyor,ne ararsanız var.Ders çalışanlar,araştıranlar.Kafesi de var,toplantı odaları da.Çalışanlar pek yardımsever.

Mimarına bayıldım!

Sırada izlenicek bir dolu seçilmiş filmim yokmuş gibi Netflix'de,kitaplığımda dünya kadar kitabım yokmuş gibi bunları sectim,ablamın kartı ile.O kartı bana verdi çokça gelebileyim diye sağ olsun.Artık boş günlerimde ne yapıcağımı biliyorum.

 Dvd'ler haftaya,kitaplar ayın 20sinde geri verilicek.Heyecanlıyım,uzun yolumda kendime bolca okumayı,daha çok okumayı hedef koydum.Sayıcam:)

 Bu arada burasi Canada Water kütüphanesi,Southwark bölgesinde iseniz ihmal etmeyin der sevgiler sunarım.Sağlığınızın kıymetini bilin e mi,sevdikleriniz için❤️

Pekan Cevizli,baharatli dilimler

Hosgeldiniz,bayramimiz kutlu olsun,nice seneleri kutlayalim sevdiklerimizle,cocuklarimizla.Cumhuriyet Atesi hic sonmesin kalbimizde,yurdumuzda.Bu sabah icimde bayram sevinci var cok uzakta da olsam,IG'de paylasilan cocuklarin coskusu tuylerimi diken diken ediyor,gozlerimi dolduruyor.Bu cosku hic bitmesin dilerim.

Bu sabah 6:30 sularinda uyandim,nasil uyur insanlar ogle vaktine kadar hep merak ederim.Disarida berrak bir hava, ilk kahve keyfinden sonra attim kendimi parka,7500 kusurlerde bitirdim adimlarimi,yolumu uzattim,bayrama layik olsun bugunku adimlarim dedim.Ve Pers gunu icin hedef koydum,10000 adimi asacagim,demek ki yrm saat fazla yuruyecegim,4 yerine 5,5 tur atacagim kopekli yasli,canli,bagimsiz insanlarla ve kopegim olsun diye ,kus sesleri esliginde cok dua ve sukur edecegim.Benim yuruyuslerim,benim meditasyonum,sanirim cok insanin farkindalik halinde yururken,gozleri dolar.

Ne zamandir ilk kez mutfaga girdim eski is yerimi ziyarete giderken bos gitmek istemedigimden.Hazir elimdeki malzemelere uygun bu tarifi buldum,tam sonbaharlik geldi icindeki bolca baharati ve rengi ile.Tarifi anlayip da yapana kadar tuhaf duygular icindeydim acikcasi,emin degildim nasil olucak diye ama beni hayal kirikligina ugratmayip,sahane bir degisiklik oldu,mis gibi kokular eve yayildi.Chloe ertesi aksam tesekkur mesaji atinca,iyi bir secimde bulunduguma emin oldum iyice,o yuzden paylasmaya layik buluyorum bu uzeri kitirli,alti kek,bol baharatli dilimleri.

malzemeler:

• 90 g yagsiz tereyagi oda sicakliginda
• 3 ymk kasigi bal ya da golden syrup ben maple syrup( ben akcaagac surubu kullandim)
• 1 buyuk yumurta
• 180 g kendine kendine kabaran un,yoksa una 1 tatli kasigi kabartma tozu ekleyin
• 1 tutam tuz
• yrm tatli kasigi muskat tozu
• yrm tatli kasigi karisik baharat(all spice)
• yrm tatli kasigi tarcin
• yrm tatli kasigi zencefil tozu
• 90 g rendelenmis pekan cevizi ya da ceviz
• 1,5 ymk kasigi sut

uzeri icin:

• 2 ymk kasigi un
• 2 ymk kasigi kahverengi seker(muscovado)
• ceyrek tatli kasigi muskat tozu
• ceyrek tatli kasigi rendelenmis zencefil ya da toz halinde
• 30 g iri dogranmis tuzsuz tereyagi
• 30 yariya bolunmus pekan cevizi ya da ceviz
• 20 cmlik yaglanmis,kagitlanmis kare kalip(benim kalibim buyukce oldugundan tum tepsiye yayip,dilimleri inceltmek yerine,karisimi dokdugumde kalibin yarisindan biraz fazlasini kullandim,cok kabarmadigi icin aksilik cikmadi)

Yapilisi:

1. mikserle yagi kremalasana kadar cirpin,bali ve yumurtayi ekleyip cirpmaya devam edin.
2. unu,tuz,baharatlar ile eleyip,rendelenmis pekan cevizi ve sut ile karisima katin.
3. Butun malzemler karistiginda,bu karisimi hazirladiginiz tepsiye yayin.
4. uzerini yapmak icin,unu sekerle ve baharatlarla karistirin.Yagi ekleyin,ufalaayin,minik minik,putur putur bir karisim cikacak ortaya.Pekan cevizlerin ekleyin.
5. Bu karisimi tepsinin uzerine yayin,uzerini iri cevizlerle susleyin ve onceden isitilmis 180 derecedki firinda 25-30 dk sertlesene kadar pisirin.
6. 15 kadar parca cikiyor ve 1 aya kadar dondurabiliyorsunuz,1 hafta iyi bir saklama kabinda taze saklanabiliyormus.

Tatli bir tarif degil ama kahvenin yanina cok yakisan bir tarif oldu.

Hepinize sahane bir gun diliyorum,agzinizin tadi,kalbinizin coskusu hic eksik olmasin.

Not:tarif Linda Coliister'in cookies,biscuits and biscotti adli kitabindan.

Simdi gidip guzel bir tarif bulmali yarin ablama goturmek uzere:)

Greenwich'de bir Cuma sabahinin...

kalbime altin harflerle yailacagini bilemezdim tabii ki.siradan,temiz,ferah bir sabahti cogu sabah gibi.

ama ben bu ufakliga asik oldum diyebilirim.ne zamandir tanissak da benden pek haz etmiyordu sanki ama o sabah bir baglanti kurabildik aramizda.

bu aralar cocuklari cok seviyorum,beni cok yakin taniyan cocuklarla uzun sure kalamayacagimi bilir,severim ama uzaktan.belki yasim itibari ile artik tuhaf hallerdeyim.evlat edinmeyi cok istemisimdir hep,hani nice cocugun sevgiye,yemege muhtac oldugu donemde,insanlarin dunya kadar para harcamasi cocuk sahibi olabilmek icin manasiz gelmistir.tabii ki anne olmadigim icin kinayanlar olabilir,dogurmak farklidir vs derler ya,bence annelik duygusuna sahip herkes ayni sekilde yapar anneligini dogurduguna da,evlat edindigine de,kedisine,kopegine de.

bu haller icindeyken,anlatmadan edemedim nedense.kismet,hayatta ne olucagi belli olmuyor ki.bir supriz yapip,ben anne oldum diyebilirim belki bir gun:)

bazen cocuklarla iken,ben mi daha cok egleniyorum,yoksa onlar mi diye merak ettigim olmuyor degil:)

greenwich parki o gun gozume cok ayri guzel gozuktu nedense.yapraklar,yerdeki,ucusan yapraklar.insanin sadece oturup,sessiz kalip izleyesi geliyor bazen.kosanlar,yuruyenler,fotograf cekimi yaptiran aile.ne guzel bir secimdi o sabah fotograf cekimi icin,yaprak savasi yapiyorlardi kendi aralarinda,sanirim 3-4 erkek cocuklu aile,cocuklar gibi sen sakrak:)

Ust kosedeki bayan,kestane topluyordu,gittim konustum yanina tabii,kestane kebap mi yapicaksiniz:) diye yarim ingilizcesi ile tavukla pisiricem dedi,uzakdogu'da bir yerden,ama bilemedim nerden.daha sonra daha cok insanla karsilastim kestane toplayan,onlar da sanirim ayni memlekettendi.hic aklima gelmezdi kestane toplanicagi parklardan,sanki onlar ozel yerlerden gelirmis gibi gelirdi bana,kestane tarlasindan:)

ne kadar cok kestane agaci varmis megerse.ben de topladim bir avuc,sus koyayim diye,henuz kavurmadim:)

cekmiyeyim diyorum ama engel olamiyorum bu kareleri goruntulemeye.sanirim son kareler bunlar artik,dun gece korkunc bir firtina vardi,agaclar kirilip kimi yollari kapatti,ruzgar beni de alip ucurucakmis gibi geldi gece boyu.sert,gurultulu,soguk ruzgar korkutuyor beni hala,kulaklarimi acitiyor,ama hafifken ozel bir guc sacimi oksuyormus gibi geliyor.

kekimsi bir tarif gelicek,sonbahar izin verince:)

sevgi ile kalin,super gecsin haftaniz,Cumhuriyet Bayrami kutlu olsun,sevkle,mutlulukla kutlansin her yerde.

Londra'da #yuruyelimguzelleselim❤️

Carsamba sabahi is gorusmesine gittim,Londra'nin guney batisina,hic gitmedigim hatta duymadigim bir bolgeye.Ikinci is gorusmemdi bu.

Ilk gorusmem Harris and Hoole adli 14 aydir acilmis,arkasina Tesco'yu almis,kisa zamanda 23 subeye sahip cici,modern,cool bir coffee shop,fotograflari ilk kolajda.

Fincanlarina bayildim,cok pahalilar AMA,gereksiz pahali.Hayat nasil bir tesadufler cenneti ki,yeni is yerim iste tam buranin karsisinda,hayalini kurdugum cok saygi duydugum bir markada,M&S'de. Sansima inanamiyorum ve sukretmekten kendimi alamiyorum.Ayin 5inde bilmem kacinci teste de girip yeni isime basliyorum bir aksilik olmazsa.Bana dua etmis,pozitif enerji gondermis herkesin dualari,niyetleri Kabul olsun,bana dilediklerinin binlercesi onlarin olsun dilerim yurekten❤️

Liberty' nun onundeki cicekler sizlere gelsin❤️

Ben ise baslayana kadar bolca disarlarda olmak istiyorum,Hani keyfini surmek  elimden geldigince.

Is gorusmesi sonrasi uzun yuruyusle gecti.Once Bond St.den St.James Park'a yurudum,orda soluklandim,gunes altinda simarip,kahvemi yudumladim,insanlari izledim.Ordan kalkip Waterloo East Istasyonu'na yurudum,kendime ayak ustu bir sandvic ismarladim,ton balikli. Ve huzur icinde trene binip eve vardim,oglen  uykusuna yattim.:)

Bu iki fotograf Cafe Royal'in penceresinden.Kendime kahvalti ismarlayacagim orda bir gun❤️

 Hepinize tum dileklerinizin gercek oldugu,sahane bir haftasonu diliyorum,yuruyun bolca,kesfedin,asik olun yeniden❤️

Fark Etmek guzel sey arkadas

Gecen gunku 10000 adimi asan yuruyusten geriye kalan fotograflar bunlar.O kadar durmustum ki,bunlari bile paylasmadan edemedim,kimimizin cok alisik oldugu kareler belki ama yanlarinda her durdugumda  icimde yasattiklari yasam sevinci daha farkli.Yuruyup,durabilmek,durup incelemek,hayret icinde hayran kalmak elimde degil artik.

Bu fotograflari telefondan yuklemistim draft kismina,icimden gelince paylasirim diye.Fotograflari iphonedan yuklediysem,edit yaptiysam bu sekilde yaziyorum blogu,cok sevkle yazasim da varsa bilgisayarlardan birini acip,fotografli guncellemeye parmaklarimi tutamadan yazip,yandaki tarihi degistirip,basiyorum tusa size ulassin diye.

Fotograf makinesini Istanbul'dan beri eline alamayan tembel bir blogcuyum ben.

Bu aralar blogla hasir nesir olmaktan cok mutluyum ben.Hatta gecen gun aklima geldi,Defne'm buyuyene kadar,fark edene kadar yazarsam(ki plan bu) acaba O da okur mu diye hayal ettim.Adini dusundugumde kac kisi icimi titretip,gozlerimi dolduruyor bilemiyorum ki.Saka bir yana var cok ozel ayni hisleri farkli sekilde yasadigim insanlar cok sukur ki:)

Bugun bir arkadasim,Yeliz,ben nasil hep boyle pozitif kalmayi becerebiliyorum diye sormayi dusunmus bana.Isteydi zaten,fazla konusamadik,Pers gunu konusacagiz:) Sabah kahvaltisinda.

Ben hep boyleydim.Kimi okul arkadasima gore hep Polyanna idim,insanlari,dogayi,hayvanlari,kucuk seyleri hep severdim.Babamin yansimasiyim ben bir cok konuda.Cok sinirlenip,kurup,ince dusunup karalar bagladigim cok gunler olur ama hep cikarim o durumlardan bir sekilde.Guldugum kadar agladigimi hep soylerim ben.Bunlari yaparken kimi zaman yanimda olmak istemeyebilirsiniz,cikardigim seslerden dolayi.Anirmaya benzermis gibi:)

Yaslandikca,pardon yas aldikca insan kendini daha bilir ve kabul edebilir oluyor sanirim.Eski sabirsizligim,aman hersey hemen olsun diyesim yok.Neyi,nasil istedigimi bilip,bunu soylemekten cekinmiyorum,yapabilcegim seylere yurekten evet,yapamayacagim seylere yurekten hayir diyorum,gercekten elimden geleni en sevdiklerim icin,isim icin,Doga icin,hayvanlar icin yapmaya calisiyorum,yapamayacagim seyler icin ne kendimi sucluyorum ne de yaparim diye karsi tarafi umutlandiriyorum,kendimi kandirmiyorum,karsi tarafi da.Mutlu olmak icin bir dolu sebep varsa,mutsuz olmak icin de bir dolu sebep var.Birseyden vazgecene kadar cok dusunuyorum,emin olana kadar.Sonra da aldigim kararin hep gururla arkasinda duruyorum,elimden geleni yaptiktan sonra kendimi birakiyorum,teslim ediyorum,ana,akisa,saliniyorum hayatin icinde.

Bir de gelecegi cok dusunmemeye calisiyorum ,o kadar calistim,denedim niye hala benim kafem yok diye artik kendimi yemiyorum.Benim,hak edenin,hayirlisi olucaksa herkesin istedigi hersey olsun diliyorum her zaman.Hani olmuyorsa birsey olmasi icin kendimi yirtmiyorum cunku cok inandigim seydir bu,olucaksa olucak siz kendinizi parcalasaniz da parcalamasanizda.

Cevremde cok sayili,gercekten can diyecegim insanlar var benim.Aileme uzaktada olsam deli gibi asigim,ki babamla kardesimin kafalarina birbirlerine vurasim geliyor bazen:)

Sevdigim,yapabilecegimi bildigim isi yapiyorum senelerdir ve o konuda kendimi gelistirmek icin daha cok calismak,ogrenmek istiyorum.Insanin sevdigi isi yapabilmesi cogu zman bir luks,ozellikle bizim memlekette,bedelleri agir olabiliyor,karsi taraftan duyduklarima kulaklarimi tikamayi ogrendim yillardir.

Cokca yuruyorum,cokca.Bana gore kisacik mesafeleri insanlarin araba ile gidip gelmesi,buyuk bir yazik.

Ilham veren bir dolu insan var bana,blog dunyasinda ve IG'de.Sevk veriyorlar,yaptiklari,yarattiklari ile bana guzellik asiliyorlar.Ig'yi seviyorum,hemde cok,mutlu olmak icin bir dolu kare var orada.

Yoga yapmaya calisiyorum,eskisi kadar cok yapamiyorum cunku uyeligimi gecici sure dondurdum,kendi capimda yapabildigim bir kac hareket yetmese de surekli oturmaktan iyidir.Hareket ve bereket olayina cok inaniyorum.

Yazmayi,okumayi seviyorum.Blog disinda iki gunlugum var,birisi tatillerim icin,birisi canim ne isterse onun icin.Bazi seyler hic degismiyor sanirim,daha dun gibi halamin bana aldigi gunluk:)yazabiliyordum ama cok kucuktum,o defteri birgun size gostermek istiyorum.

Yasadigim yeri seviyorum,hemde cok.GRILIGINI,yesilini.Su an oyle gri ki anlatamam.Havanin insanin kendini iyi hissetmesi ile alakasi yok bence,benim icin en azindan,gunesin piril piril parladigi gunlerde sokakta yururken agladigimi hatirlarim.O yuzden,gri Ada'm benim cennetim.Ada zaten,bu bile bir ayricalik bence.

SAHIP OLDUKLARIMA cok sukur ediyorum,cok.Bu konuda da babama benzemisim,inancli ama dindar degilim hic,dinleri okumayi,ogrenmeyi hep ilginc bulurum.Sukredebilmek,cok guzel bir duygu bence,sevmekten sonraki.

35 yasinda yeniden hayatima sifirdan basliyormusum gibi hissediyorum bugunlerde.O cesareti nasil bulduguma bile sasiriyorum bazen.Saglik ve ask,olduktan sonra hersey olmasi gerektigi gibi olucaktir diye dusunuyorum.

Mutlu olmak icinde,mutsuz olmak icinde binlerce sebep var diyorum hep,ben mutlulugu ve pozitif,guzel seyler dusunmeyi seciyorum cogu zaman basarili da olabiliyorum cok sukur ki.

Cok yazdim,aslinda bunlari yazmak icin oturmamistim,kisacik yazip kalkicaktim,dokuluverdi kelimeler.

Bu arada sahane bir yazi okudum az once,siz de okuyun.

Guzelliklerle kalin.Kalbinizi de gozunuzu de 4 acin.

Ah Londra,sen yokmusun sen?

Gecen Persembe gunu is gorusmesine gittim ben Finsburry Square tarafinda.Is benim olur mu bilmem,ki cok isterim ama,gorusmenin kendisi zaten sahane bir tecrube oldu,kalbime guzel bir ani daha yazildi zevkle paylastigim,paylasacagim.

Otobusten indikten sonra kafami yukarlardan alamadim,donuste de ayni sekilde bu sefer fotograf cekmeye calismaktan yoruldum.Mis gibi shik insanlar,is insanlari bu salak ne yapiyor demistir kesin.

Giderkenki otobus yolculugu,kalabaligi bir tarafa,indikten sonraki ferahlama ayri tarafa.Londra'da yasadigini,nefes aldigini hisseden,sonradan goc ettigi sehre bu kadar sapsal asik bir ben  varim sanirim.Hele ki ara ara gidince boyle,daha bir iyi oluyor,ask tazeliyoruz. Sehrin disina bir gunlugune ciksam,o koy,kasaba hayati sanki bana gore degilmis gibi geliyor.Londra'nin hem sehirli,hem kasabali halini seviyorum ben.Merkeze bu kadar yakinken,yolumdan yukari cikinca koskoca,yemyesil bir parktayim,orman icinde.Bu sehri pisligine,kalabaligina,curcunasina,boktan saglik hizmetlerine,pahaliligina ragmen sevmeye engel olamiyorum hic.Kimisi bana deliymisim gibi bakiyor inanin ki.

Yukaridaki fotografta gordugunuz sagdaki sokak,Princess Street,Turkiye Is Bankasi subesi orda. Bu sehre ilk geldigim zamanlarda babacigimin gonderdigi paralari hesabimdan cekmek icin az arsinlamamistim o yollari:)

Gorusmem erken bitince,biraz kendi kendime takilayim dedim ve London Bridge'de indim.Kopruden asagi inip,sola kivrildim,ordan da London Borough Market'e.Cok uzun zamandir gitmek istedigim bir yerdir orasi.Bir turlu firsat yaratamadigim,yarattigimda paramin olmadigi zamanlara denk gelmistir HEP.Ve o gun de AYNEN OYLE OLDU,CEP DELIK,CEPKEN DELIK MISALI,kendime ismarlayabildigim tek sey siyah bir kahve idi,O'nu da insanlari izleyerek tukettim Cafe Nero'da:)  Anladim ki,oraya biraz parali gitmek gerek.Heryerden enfes kokular geliyordu ve benim kendime bi burger alicak param yoktu:( Soz verdim kendime bir gun gidip,sadece yiyecegim,hatta kanguru ya da devekusu burgerini bile deneyesim var.

Simdiye dek gidenlerden duydugum,pahali bir yer oldugu,cok aham saham olmadigi idi.Benim icin enerjisi yeter de artardi bile.O kalabalik,cesitlilik,renk,ahenk,yogunluk mest etti beni.Canlandim resmen.Hersey var,hersey... ve herseyi benim alasim geldi,truffle yaglari,ekmekler,bir dolu et,cicek.

Her hafta gidip takilasim var orada:)

Sanirim buraya geleneksel firinda Pazar yemegi yemege gidecegim bir gun:)

London Bridge koprusunde beklerken Serap'cimdan gelen mesaj ile hemen karsiya gecip kendimi Liverpool Street Station'a attim.Kitabima yumuldum sevdicegimi beklerken.

Yogun saatlerde nasil bisiklete biniyorlar o trafikte anlamiyorum,her seferinde benim midem agzima geliyor otobusten onlara bakarken.

Berberlerin neden soyle seker gibi seyleri var levhalarinda anlayamiyorum hala?Ama seviyorum:)

Kirmizi saraptan sonra bunlari ictik de iclerinde ne vardi diye sorsaniz hatirlamiyorum:) Cok sevdiginiz birisiyle yemege gidince boyle yari yariya paylasmak cok guzel bir duygu.

 

Bugunlerde sahip oldugum seylerin daha da cok farkindayim ve mutesekkirim.Kendimle basbasayim belki ondandir.

 

Hepinize kolay bir hafta diliyorum,cabuk gecsin.