Eskiden,üniversitede de neredeyse her çıkan O.P kitaplarını almayı kendime bir borç bilirdim ama ne yazık ki başlar bir türlü bitiremezdim.Nice O.P kitabım eski oturduğumuz apartmanın en alt katında sulara teslim oldu,başka bir dolu okuyup okumadıklarımla.Arada aklıma gelir,içim sızlar...Sağlık olsun...
Sanırım Istanbul ile değişti O.P fobim.O zamandan beri zevkle okuyorum kendisini.Hoş ilk kitaplarını okuyabildiğim gün Pamuk okuyabiliyorum demeliyim kanımca...
Kırmızı Saçlı Kadın❤️❤️❤️ hem adından,hem yazarından hemen okumak istediklerimdendi.195 sayfalık hacmine rağmen sanki daha kalınmış hissi verdi bana ama 195 sayfalık bir kitap kadar çabuk okuyabildiğim bir kitaptı konusundan dolayı.Severek,sürüklenerek okudum ve ilk bölümü şerefsiz P... diye kafe ortası neredeyse yüksek sesle küfrederek bitirdim.Napıyım,beklemiyordum...Kahramanım,benim için kitabın en sevdiğim karakteri sırtından vurulmuştu.Mahmut Usta sen benim canımsın❤️❤️❤️
Efsaneler mi etkiliyor kaderimizi bilemem ama,takıntıların ve buna bağlı olarak sürekli takıntıya odaklanmanın kaderimizi çizmesi sanki muhakkak...
Aşk,babasızlık,kıskançlık,suç var bu kitapta ve tabii yine ne istediğini bilemeyen bir kadın!Ya da ne istediğini bilmiş,elde edememiş bu yüzden kendini şaşırmış bir kadın da diyebilirim K.S.K için...
Velhasıl,iyi ki okumuşum:)
Bu arada geçen gün Susanne geldi cafeye.Hani Noel hediyesi Kafamda Bir Tuhaflık'ı hediye etmiştim kendisine...Bana verdiğin Agatha'ları bitirdim dedim,gayet iyiydiler:) Senin bana verdiğin kadar iyi değil diye karşılık verdi bana Susanne.Gururlandım:) Sizi bilmem ama kitapçılarda Pamuk çevirileri görmek beni mutlu ediyor:)
Unutmadan 70 küsürlük Susanne'cım depresyonda!!!! Kendini yemeğe vurmuş,Almanca dersini bırakmış,bıkkın ve ilaç kullanıyor depresyon için.Bu durumdaymış uzun zamandır.Hiç öyle gelmedi gözüme,hep birşeylere tutunan,yeni şeyler yapmak isteyen birisi diye algıladım kendisini.Bastonuna bağımlı olmaktan şikayet ediyor Can'ım...Çok şey bekleme kendinden dedim,dinlen,olanı kabul et,yaşını,sağlık durumunu.Kimimizin savaşı hep kendiyle...Hep daha fazla yapamayınca eksik ve mutsuzuz...Susanne'a söylediklerim kendime hep hatırlatmaya çalışıp uygulayamadıklarım halbuki.Kaç kişi iş yüzünden ağlıyor şu zamanda:( Başkasına iyi iken,kendimize ne kötüyüz çoğu zaman!!!
Okumak iyi gelir hep,en azından depresyon haplarından uzak tutar belki şimdilik.
Mutlun günler hepimize,huzurlu,bereketli bol sayfa çevirmeli ❤️❤️❤️