istemememden değil asla...Kafamda bir tuhaflık gidip gelen,beni çok sıkan.Sevdiğim şeyleri yapsam da çoğu zaman bir sıkıntı var içimde,bir eksiklik beni arada boğan.İnsan halleri deyip geçiyorum ama sık sık tekrarlanması artık beni bayıyor.Kendimi dövüp durmaktan da daraldım ayrıca...Hep bende mi suç?
Oksana'm ile iş sonrası kahve keyfine...Araya çok uzun zaman girse de,sanki hiç zaman girmemişçesine yapılan muhabbete...
Teyzoşumun aldığı bu buluze ve onun güzel cömert gönlüne...
Çok erken sabah saatlerine...
Bu röpörtajı sonunda okuyabilmiş olmama...
İş sonrası yaramaz saatlere...
Yanlış trene binip de,yolumu uzatınca( anons edene), çantamda suyun ve atıştırmalıkların her daim bulunmasına...
Canım kardeşimin gönderdiği bu karikatüre:)
Yürüyüşte karşıma çıkan güzelliklere...
"Hayat bir fotoğraf makinesi gibidir.Önemli olana odaklanın,güzel zamanları yakalayın,negatiften gelişin ve gelişmezse başka yakalayın" naçizane tercümem ile bu kadar oldu,siz beni anladınız;) Bunu bana gönderen Zeyneb'ime...( yine yeniden başlama,yakalama,değiştirebilme gücü diliyorum isteyen herkese)
Card Factory'de karşıma çıkanlara...Çok sevdiğim iki iş arkadaşım bırakıp beni gidiyor:(
Bana mis gibi mojito'lar yapan adama...
Hep şükrettiğim bu şahit olduğunuz anlarda sıkı sıkı tutunuyorum sahip olduklarıma,bu anlar dışında ise sanki incecik bir ipin ucunda sallanıyorum...
Herşeye rağmen,sağlığa,sevdiklerimin sağlığına,işime,kitabımı arkamda bıraktığımı fark edip bana getiren genç adama,denetimden başarı ile çıkmamıza ve bu esnada bize destek olan mağaza müdürüme çokkk müteşekkirim...
Bunların dışında;
Londra'dan ayrılırken,fazlalıklarını bize bırakan şeker insana...
Yanında hep mutlu hissettiğim çılgın kadınlara çokkkk müteşekkirim...
İyi geçsin haftasonunuz❤️
No comments:
Post a Comment