❤️birini seviyorsan onun için yapabileceğin en anlamlı şey değişmektir

Demiş sayfa 339'da Elif Şafak,bende altını çizmişim Aşk'ta.Başlık bulamayınca,aklıma ilk gelen kitabı elime alıp,çizdiğim cümlelerden birini yazmak geldi.

Birbirimizi olduğumuz gibi sevelim desek de,farkına varmadan,ilişkiler sürdükçe,yaşam şartları ile değişiyor insan.İnanılmaz bir aşk varsa,insanlar değişime ayak uyduruyor yoksa çıkıveriyorlar birbir hayatlarından.

Bir zamanlar "can" sandığımız,rüyamıza bile girince bi rahatsızlık duyuyoruz sanki.Bu sabah bana geçmişten hayaletlermiş gibi gelen insanlarla uyandım.Nasıl uzaklar,nasıl özlüyor ama unutamıyorum bazı şeyleri,hissettiğimi belli etmiş olmama rağmen karşılığında birşey yapılmamasını.Ben mi yürütüyormuşum o ilişkiyi? Yaşanan onca şeyden sonra bu kadar mı yüreksiz olunur da bir sormaz insan nasıl oldu da böyle hissettirdim seni diye.Kendimi de suçlamadan edemiyorum ki,ben mi kolay yürek ve değer veriyorum?

Herkesin bir geliş ve gidiş nedenleri var hayatımıza,o dönem gerekliydiler belki demek de ucuz geliyor bana,zira ne evim ne kalbim yol geçen hanı değil.Bazen kaybettiklerimiz de bir kazanç oysa.

Yine de tanımak,yeni insanlar katmak güzel hayata.Beklentileri azaltırsam belki bir daha böyle sert oturmam toto üstüne;)

Nerden geldim bu konuya bilemedim.Ara ara yokluyor beni bazı insanların hayatımda olmaması ondan sanırım.Halbuki ben...

"Ağaçtaki evimin dalına salıncak kurup,hızlı hızlı sallanıp,buluttaki evime konmak istiyorum" diye yazmak istemiştim yürüyüşüm sonrası.

İki ev'li ve iki memleketli insanın iki evi daha olmuş çok mu?

Kimbilir bu dallar ne fısıltıyorlar bu barakaya,gölgenin şahitliğinde.

Bahar dallarının "biz biraz erken geliyoruz bu yıl,hadi iyileş,al spor ayakkabılarını,dağa çıkamasan da bu yıl,yürümeye değil koşmaya bak artık,hem insanlar gelir gider,kasar,katar,buna alış,sen yaşamana bak "  dediğini duyduğuma yemin edebilirim.

Bahar sevinci eksik olmasın hiç içimizden❤️