Bu kitabi Serap'cimdan odunc almistim.Kitap sanirsiniz hic ellenmemis,annemin ceyiz sandigindan cikardigi dantel ortuler gibi,tertemiz.Korkar oldum ellemeye.Sirf incinip,kivrilmasin diye bilgisayar cantasinda tasidim.Genelde benim valiz cantalarimda kitaplarda canta ile beraber sekilden sekile girerler.
Zulfu Livaneli'yi cok severek okuyorum her seferinde,ama hic biri Mutluluk ve Leyla'nin Evi'ni tutmuyor sanki.
Iyiki okumusum ama iyiki para vermemisim dedigim kitaplardan birisi oldu.Merakimi yendim evet.
Altini cizmeyip,defterime not aldigim satirlar ki sunlar:
- bu aska ilahi diyemem korkarim/insani diyemem utanirim-mevlana
- asl denen sey bazen yurur,bazen ucar,bazen kosar biriyle birlikte,bir baskasiyla olumcul yuruyuse cikar.ucuncuyu buzdan heykele cevirir.dorduncuyu atar alevlerin icine.birini yaralar,oldurur otekini.ayni anda cakip sonen simsege benzer.geceleyin saklar safakta zaptedilecek kaleyi,cunku dayanacak gucu yoktur karsisinda.
No comments:
Post a Comment