MiM!

Selam Dostlar.Bu ogleden sonra isten 3 saat erken kactim.Hatta molami yaptim,asagi mudurume indim,ben gitmek istiyorum dedim,kendimi iyi hissetmiyorum.O an,evde olmak icin acayip bir ruhani ihtiyac duydum nedense.Hic yaptigim bir sey degildir.Sadece kendimi dusundum,yarin 3 saatimi fazlasi ile tamamlayacagimi soyledim,cantami kaptim ve ciktim.Resmen kosarak.Reglim gelmisti,is yavasti ve ben o son 3 saatte her zaman ki uretken ben olamayacaktim.O yuzden icimden gelen hisleri dinledim,mudurlerime mutesekkir bir sekilde eve geldim.Sansliyim,hem de cok.

Eve gelip sicak bir banyo.kitap okuma,ciceklerimi vazoya yerlestirme rutueli derken,blogun basina gectim.Aslinda teyzemin tarifini paylasacaktim ama mimlenmisim ve bu yaziya oncelik vermeyi dusundum,faydali olacagimi sanarak.

Mim,yeni blogcu arkadaslarimdan birine ait. Siz de katilmak isterseniz lutfen tiklayin.Hayatimizdaki gecici donemlerde,birbirimizin ruhuna ne kadar dokunabilirsek o kadar kardir diyorum ve sorulara geciyorum.Iyi okumalar!

1.Belki işsizlik süreci geçirdiniz, ya da yeterince hala boş vaktiniz var.Bu olabildiğince boş vakitte neler yaparsınız?

Bir cok insan gibi bende kisa da olsa issiz bir donem gecirdim.Yeni bir memlekete gelmek,vize suresi,beklemesi kolay degildi.Kendimce hayallerim vardi,sonra onlardan bir sureligine vaz gecmek durumunda kaldim,hatta zamanla belki de bu hayallerin bana simdilik uygun olmadigina karar verdim.

Issiz oldugum,bekleme doneminde kimi gun cok gerildim kimi gun de her seyin olacagina varacagini dusunerek kendimi telkin ettim.

O zaman da,simdiki bos zamanlarimda da,aslinda o zamanlari bos gormuyorum asla,cokca yurudum,kitap okudum,tv izledim ben,yemek yaptim,yeni tarifler denedim hatta bu blogu da o zamanlar actim.Temizlik yaptim,kafami,evimi,cekmecemi toparlamaya calistim ve cok ama cok dua ettim,hayirlisi icin.

Bu donemde pozitif olmak,kendine inanmak,zihne dolan negatiflikleri kendinin ne oldugunu,ne istedigini bilerek ve surekli buna motive olarak gecirmek cok muhim bence.Cunku zihin sizi cok fena hallere sokabilir.Hayatta her sey gecici,her sey bir tecrube ve bu tecrubeden iyi ile cikabilmek buyuk bir nimet.Sev kendini,inan kendine.Ve kesinlikle kalbinin sesini dinle,inan ki hayatin senin icin kalbini ferah tuttugun surece iyi planlari var.Hatta belki senin yaptigin planlardan daha iyisi seni bekliyor.

2.Gününüzü nasıl planlıyorsunuz?

Cok gunumu planladigimi soyleyemecegim aslinda ama bazen kendime haftalik planlar,yapacak listesi hazirliyorum,tikladikca mutlu oluyorum.Yaziya doktugum surece bu isleri daha kolay yapiyorum. Gercekten yapmak istedigim,ihtiyac duydugum bir sey ise,zaten yapiyorum,zevkle.Mesela Pazar gunu kendime liste yapayim demistim,yapmadim.Yapmadigim halde kitabimi bitirdim,blog yaziyorum su an.Belki birazdan bir kadeh esliginde yemek sonrasi corap cekmecemi duzenlemeye giderim.Plan yapmak iyi ama bazen oluruna birakmak,suzulmek gerek diye dusunuyorum buyudukce.Cunku ruh hali bu,sakaya gelmez ve yapamadik diye kendimizi yemeye hic degmez!

4.Hedefleriniz var mı? Varsa neler?

Su andaki hedefim calistigim magazalar zincirinde,mudur yardimcisi olabilmek.Bu surec bekledigimden de uzun surdu,cok gerildigim zamanlar oldu ama simdilerde sadece akisina birakip,bu yolculugun tadini cikarmaya calisiyorum.Bir de araba kullanmayi ogrenmek.Bu da benim icin cok muhim bir yolculuk,zira koltuga oturmaya karar verme,cesareti gosterme neredeyse 20 senemi aldi ve ben teoriden 3 kez kaldim ama vazgecmemekte kararliyim!

5.İngilizce nasıl geliştirilir? 

Kesinlikle konusarak,dinleyerek,okuyarak.Evet yasadigimiz memleketlerde pratik yapmak kolay degil.Ben ozel okul mezunuyum,belki sansliydim muhtesem grammerim vardi ama su memlekete geldigimde konusma guvenim,pratigim yoktu.4 sene de Arapca okuyunca universitede,bildigim resmen tum Ingilizceyi koreltmistim(simdi ayni seyi Arapca icin soyleyebilirim,cunku dil nankor.pratik cok onemli) O yuzden tv izlemek,baska aksanlari dinlemek,sarkilar hatta belki su dil uygulamalarindan kullanmak faydali olur diye dusunuyorum.Bir de gercekten sevince insan yapiyor.Ben Arapca ogrenirken ne kadar zor bir dil oldugunu dusunurdum ki,oyledir,sadece alfabeyi bilmek ayri bir zeka gerektirir ama Ingiltere'de yasadikca,bir cok insanla karsilasip,bir kelimenin bilmem kac manasi oldugunu fark edince sanildigi kadar da basit bir dil olmadigini fark ettim.Bir de ben karsilastigim kelimeleri yazarim,defalarca okurum.Bazen o kelimeler aklimda kalmaz,sonra hic beklemedigim anda aklima gelirler.18 yildir Londra'da yasiyorum hala yeni kesfettigim,duydugum kelimeler cumleler,deyisler var.Ve bu beni heyecanlandiriyor...AAAA ne kadar da guzelmis diyorum.Dil cok muhim,ihmal etmeyin.Hele ki Ingilizce artik bir dunya dili ki,sart.Dunya kucuk,insanlar guzel.Sansiniz varsa baska bir dil daha ogrenin.Ve lutfen,yabanci bir memlekette yasiyorsaniz,kendinizi gelistirmek icin calisin ugrasin.Adamlarin memleketine gelip de dillerine saygi duymamak,bence buyuk bir saygisizlik.Size yuva olmus bir memlekette yasamak ve dili anlamamak! Olmamali.Hee bir d easla konusurken cekinmeyin,konusun,anlatmaya calisinn.Cevrenizde iyi insanlar varsa onlar sizi nazik bir sekilde duzeltecektir ki iste o zaman ogrendiginiz aklinizda kalir.

Bu guzel MiM icin cok tesekkurler.Umarim faydasi olmustur okuyana.

Haftanin geri kalan gunleri super gecsin dostlarim.Keyifle,askla kalin💓