20 February, 2014
Paulo Coelho'yu cok seviyorum...
Hep sevdim,hep sevecegim hatta Simyaci'yi yeniden okuyacagim bir gun.
Elimden geldigince her kitabini okumaya,almaya calisiyorum,bu sefer bu kitap Serap'cimdan odunc.Incecik zaten,hemen biter.Simdiye kadar okudugum tum kitaplari ile ayni sanki icerigi,farkli olmasi yazilarin Akra'da bulunup bize ulasmis olmasi:)
Bakin neleri yazmisim not defterime:
*Tanri'nin gozunde dunyadaki herseyin bir islevi vardir.Agactan dusen yapragin,basimizdan dokulen bir tel sacin,sirf rahatsizlik verdigi icin oldurulen bir bocegin bile.Herseyin varliginin bir sebebi vardir.
*Insan kendini sevip saydikca baskalari tarafindan da sevilip sayilir.Asla herkesin birden gonlunu hos tutmaya calisma yoksa herkesin saygisini kaybedersin.
*Ne de olsa kapiyi calana butun kapilar acilir.
*Basari,kendi yaptiklarini baskalarinin yaptiklariyla karsilastirmakla vakit kaybetmeyenlerin hakkidir. hergun eve donunce "elimden geleni ardima koymadim" diyenler basariya ulasir.
*asiri tedbir hem ruhu mahveder hemde yuregi cunku yasamak CESARET GEREKTIRIR.cESARET ISE ICINDE HER ZAMAN SEVGI TASIR:)
Nasil cok yabanci gelmiyor degil mi? Ne kadar benzeri seyler okusam da istedigim kadar sakin,soyle suzulen bir insan olamadim gitti,hem ruhen,hem bedenen at kosturuyorum ben. Yine sanirim eskiye nazaran daha iyiyim,sabirli,sakin,daha bir kabullenen.
Sevgi ve huzurla kalin,suzule suzule yasayin:) Kugu misali:)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment