"as i get older,i don't waste time with anyone who doesn't make my heart smile.."Bugunlerde mutfaktan cikmis disarlara atmis durumdayim kendimi.Deniz kenarlarina,gunesi hissedebilecegim,cocuk seslerini,kahkahalarini duyabilcegim yerlere..Ya da zarif giyimli insanlari gozlemleyecegim caddelere...Pisiresim yok,soz verdim kendime,once evdeki malzemeleri bitirecegim,sonra yeni tariflere gececegim diye..O yuzden yeni bir tarifim yok dostlar,kusura bakmayin,ama konusasim var,anlatasim var..
Pazartesi gunu Southend'e gittik,Essex'de bir sahil kasabasi,cocuklari lunaparka goturmek icin..Iyiki de gitmisiz,cok iyi geldi,deniz havasi..Biraz da carpti galiba beni,kendimi yataklara zor attim,soguk icime girmis,gunes cikmis olsa da arada,yine de donmamiza engel olamadi..
Ben hicbir seye binmedim,insanlari izlemeyi tercih ettim o gun..Daldim gittim...
Bizimkiler salincaktaydilar,hani su havalarda ucusan,uzun salincakta..Onlar indi,gozume bir dostluk resmi ilisti..Iki erkek cocuk,belli ki en iyi arkadaslar 13-14 lerinde..Biri esmer,biri sarisin.Ikisi de ayni boylarda,ama biri daha tombul,kisa bacakli..Kisacik saclari var..Bizimkiler bindiginde daha kalabalikti salincak,cocuklar bindiginde ise 4 kisi kadar.Ikisi zaten benim dostluk ornegim olanlar..Sarisin olan omuzundan tutuyor esmer olanin,dikkat etsin diye..Anneleri yok,basbasa bir gun geciriyorlar..Ben kizlara siz gidin,ben dostluga bakacagim diyorum..Biniyorlar salincaga.Sarisin yardimini hic esirgemiyor..Oturtuyor esmeri,guvenli bir sekilde.Salincak havalaniyor.Hemen bagiriyor esmer olan,heyecandan,mutluluktan,cocuk olmaktan belki de,herseye ragmen..Arkasinda uzanan dostuna elini uzatmaya calisiyor,uzanamiyor tabiiki,kolay mi havalardayken..
Bitiyor sallanma suresi,iniyorlar salincaktan,gorevlinin de yardimiyla..Esmer olan citlere elleriyle dokunarak cikiyor salincaktan,omuzunda dostunun elleri.Yol aliyorlar islak kaydiraga dogru..
Ben onlari seyrederken,umursamiyorum nerdeyim,kim gorur gormez,agliyorum hungur hungur..Gorseler beni,utanirim,aciklayamam neden agliyorum diye..Gurur mu,mutluluk mu,yasama askina duyulan hayranlik mi,herseye ragmen hayata dort elle sarilma gayretine inanamamazlik mi..Bilemiyorum ki..Ben agliyorum..Onlar guluyorlar..Ozellikle esmer olan,inadina guluyor..Sallanirken gunesi hisseden,gunese dogru bakan gozleri gormuyor esmer olanin..Ama gorenden daha bir bagli sanki dostuna,daha bagli yasama..Kucucuk yuregiyle,hem hayata,hem dostuna sarilmis...Diledim ki korunsunlar hep kotuluklerden..Sahip ciksinlar dosluklarina...
Kolay degil dost olmak.Insan buyudugunde "arkadas olalim mi?"diye soramiyor...Insan buyudugunde,degisiyor..Sanki daha onemli seyler aliyor dostlarin yerini..Hayaller,kocalar,mesafeler vs..ler...Insan buyudukce sanki icine kapaniyor,sanki korkuyor insanlardan,en sevdigi dostundan bile cekinir oluyor sanki,acaba hala beni sever mi,herseye ragmen diye...Cunku goruyor ki,aramak isteyen yeni insan,ihtiyac oldugunda mesafe demeden ariyor.O yuzden cekiniyor yeni dostluklar kurmaya,ama acaba eski dostlarina sahip cikabiliyor mu?Sadece kotu gun icin degil,iyi gun icinde..Zaten iyi gununde yaninda olmayan dost neden kotu gununde olsun ki diye dusunuyorum ben..Kotu gunler de gecer..Gulen kalbini paylasamiycaksan dostunla,aglayan kalbini de paylasmayi ver..
Biliyorum hayat cok yogun..Biliyorum herkes kosmalarda..Ama sunu da biliyorum ki,insan istedikten sonra,gerisi bos,gerisi yalan..Aranizda kmlerce mesafeler olsun,dostunuz her zaman dostunuz..Dostunuz her zaman yaninizda,omuzunuzdan tutamiyor belki gorunuste ama tutuyor aslinda..Bambaska hayatlar da surseniz,daha da iyi olsa yasaminiz,o dostluklarn yerini hic birsey alamiyor..Cunku insan kolay bulamiyor saatlerce konustugu arkadasini,aldirmadan nerede olduguna,birlikte agladigi,avuttugu dostunu...
Varsa,yakininizdaysa dostunuz sahip cikin,insan uzaklara gelince ozluyor dostunu,dostlarini.Hadi kahveye gel demeyi,hadi bi sigara daha ic oyle gidersin demeyi..Sacma sapan,ciddi ciddi konusmayi..Karni agriyana kadar gulmeyi,acaba ne giysem diye sormayi..
Bahane aramayin,bahane yaratmayin,o,su,bu diye..Yanliz birakmayin dostunuzu,nerede olursa olsun..Gozleri gorse de gormese de dostun,her zaman omuzunda baska ellere ihtiyaci var cunku...Kalbinizi gulduruyorsa dostunuz,bir mesaj,bir mail,iki dk.tel gorusmesi,unutmayin ki bunlar kocaman farkliliklar yaratir insanin hayatinda ve kalbinde....Zaman ayirin,satir ayirin,kontur ayirin..Yaninizdayken doya doya yasayin,omuzundan tutun,uzaklara giderseniz bi gun,elinizde nice fotografiniz,kalbinizde nice aniniz kalsin en azindan...
Ben gidip,gul sarabimdan icecegim,uzun dostluklarimin serefine...Eski gunlerdeki gibi..Bu sefer yanliz iceyim,sevgililer,kocalar,tutmuyor dostlarla icilen saraplarin yerini her zaman...