25 October, 2017
Sibel'in sigarayi birakma meydan okumasi!!!
Babamın bir halası var,adi Şükriye.Genç yaşında dul kalmış,Üsküdar'ın o çok dar sokaklarındaki eski apartmanlardan birinde yaşayan,köyden gelen yeğenlerine,kardeşlerine evini açan,bizim evi çokca ziyarete gelen,hatta gelirken kaybolup köşe bakkaldan evi arayıp beni gelin alan diyen,Hasan'ı vinstan layt almak için bakkala gönderen,beni oku dediğimde hiç üşenmeyip okuyan,esnedikçe sende cok nazar var diyen hoşsohpet Şükriye Hala,ömrü çok olsun...
Babamın hala değismeyen bayram gelenekleri vardır,halayı ziyaret etmek onlardan biridir.En son bayramda ben de Istanbuldaydım,ilk akşam yolumuzu Üsküdar'a çevirmiş olsak da gidememiştik çünkü komsudaymiş,telefonunu yanına almamış.Ertesi gün,hiç üşenmeyen babam onca bayram trafiğini aşarak (öyle bir Üsküdar sahili hayatımda görmedim ben,insanlar akıyordu resmen),halanın evine vardık.Tabii güleç yüzle bizi buyur etti,kızI da yanındaydı,toktuk ama bize börekler tatlılar yedirtti,kolonya tuttu.
Muhabbet muhabbeti açarken halanın geçen kiş anjiyo geçirdigini,uzun sure kizlari tarafindan bakildigini ogrendim.Hemen aklima Hala sigara iciyormusun hala diye sormak geldi tabii ki.Laz aksanı ile okkalı bir küfür savurdu sigaraya!Bu arada Hala 80 küsür yaşında maşallah ve ben onu bildim bileli sigara iciyor.Ameliyattan çıkar çıkmaz resmen doktora yalvarmış ne olur dr,bir tane içeyim diye sora sora adamı deli etmiş,o da iç demis en sonunda,ne desin kac yaşında kadına.
Yani bırakmadın dediğimde,tam bırakıcam birisi sigara hediye getiriyor dedi!Koptum ben,ama o söyleyişini bir duymalıydınız,o kadar şeker geldi ki,hatta babamın yanında içemeyeceğini bile söyledi(aynı ben,hayatta annemin babamın,Defne'min yanında sigara icmem!),babam da aşk olsun diye onu cesaretlendirdi ve annemle karşılıklı sigara tüttürdüler o bayram aksamı.Canim Hala!Tontoş Hala!
İşte bendeki de o hesap!En son yazimdan sonra,yine bıraktım, sanırım 2 gün! Azaltarak ıirakacağım demelerim,yine aynı alışkanlığa döndü.Önceki akşama kadar sadece mutfakta içtim,The walking Dead başladı,100.bölümü izlerken,yok dedim mutfağa gidip gelemem hadi yine oturma odasına taşınalım,taşındık!İçiyorum,içiyoruz.Kendime çok kızıyorum,irade zayıflığıma elimin tersi ile çarpasım geliyor ama içiyorum!Sigarayı getireni,yanımda içeni de suçlamıyorum.Ben kendimden sorumluyum,kendi kararım,zayıfliğım!
Nikotin yamasını bir kere bile kullanmadım,telefonumdaki uygulamayi sildim geçen hafta.Bırakabileceğime inancım,kendime güvenim hiç kalmadı.İsteğim bile yok sanki,inanmadıktan sonra sigarayı bırakmak istemenin ne manası var ki!Hani ne oldu istersen yaparsınlara.Istiyorum,yapamıyorum böylelikle bu boktan alışkanlığa teslim oluyorum.Bu kadar nefret edip,nasıl bırakılmaz bu meret arkadaş! Bazı insanların,onlara acı çektiren,kötüye kullanan sevgililerini neden bırakamadıklarını anlayasım geliyor sanki! Alıskanlıkları yenileri ve iyileri ile değistirmek ne kadar zormuş!
Bu ruh halinden de yorgunum,yapamadığımı düsünmekten,bağımlı olmaktan.Sonra da diyorum ki,çok mu ciddiye alıyorum şu kavanoz dötlu dünyayı,iç,zırlama madem!.Ne bu kısırdöngü yıllardır arkadaş,bırak başla bırak başla!
Velhasıl dostlar,sanırım eski patronum gibi kendimi hipnotize ettireceğim param olunca.Baska türlü bir cıkış yolu bulamıyorum!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment