Hava nasil olursa olsun yuruyuse cik bugun, gozune ne guzel gorunuyorsa bir kac fotograf da cek,anlat bakalim neler oldu.
Selam Dostlar.Bugun saat 1'de isten ciktim.Vitaminlerim bitmisti,almak icin caddenin sonuna dogru yuruyeyim dedim.Eskiden calistigim kafenin onunden gecerken,eski patronlarimi gordum,el salladim,opucuklerimi gonderdim,yoluma devam ettim.
Yururken hayir kurumlarinin dukkanlarinin vitrinlerine baktim soyle bir.Her yer Sevgililer Gunu'ne simdiden hazir.Vitaminlerimi aldiktan sonra karsiya gectim.sevdigim cicekcinin onunde cogu zamanki gibi fotograf cektim,bahar geliyor! Seviniyorum.
 |
| Yeni vitaminlerim.Omega 3'umu de vejeteryan almaya karar verdim! |
Eve geldim,sahah 4'te kalktigim icin soyle bir oglen uykusunu hak etmistim.Battaniye alti,koltuk ustu,Fred dibimde neredeyse 1 saat kestirmisim.Ev isleri bir gun daha gecikmis de ne olmus?
Tabii ki oglusun yuruyus zamani geldi.Kakito zamani.Yagmurluklarimizi giydik,her zamanki parkmiza dogru yola koyulduk.Hafiften yagmur yagiyordu.Fred tam parka gelmek uzereyken,evlerden birinin onune kakasini yapmaya karar verdi.Evin onunde de iki delikanli,sigara iciyor.Ay utandim,kusura bakmayin dedim,gulustuk.Neyseki kaka torbamiz yanimizda.Bazen torbaligi doldurmayi unutuyorum,yok yoldan cop bul,yaprak bul deyip aliveriyorum kakayi,parkta da ozel copune atiyorum.Ay dedim Fred,utandirdin beni.Kopeginin kakasini ulu orta birakan insanlara,cocugunun bezini kafe ortasi degistiren insanlar kadar sinir oluyorum!
 |
| Otubusten inince,eve yururken kosedeki evlerden biri |
Uzun zamandir beni takip ediyorsaniz zaten benim yuruyus fotolarima aliskin olmalisiniz.Yuruyus benim icin hayatimin bir parcasi,meditasyonum.Fred geldiginden beri bu yuruyusler tabii ki daha cok ve bir nevi zorunlu.O yuzden O'na hep mutesekkirim.Boyle bir havada belki sadece otobuse yururdum 15 dk kadar gunde iki kez ama Fred olunca bu yuruyuslere gunde en az 1 saat muhakkak ayiriyorum.Bazen parka gidemezsek de evin etrafinda yuruyoruz 20 dk kadar,ben bahcelere falan bakiyorum.Sanmayin ki karsima hep guzellikler cikiyor.Kimileri bahce artiklarini,ivir zivirini kapi onune birakiyor.Belediye gelip toplayana dek goz agrisi.Sabahki yuruslerimde,otobus duragina giderken tilkiler bana eslik ediyor.
Allah saglik verdikce hep yuruyecegim.Yuruyuse fiziken degil ruhen ihtiyacim var benim cunku gozumu actikca,kalbimi aciyorum ve boylece Yaradan'a daha bir yakin hissediyorum.Yurumesem sabirsiz bahar dallarini,cimlerin kokusunu,kuslarin sesini nasil fark edebilirdim ki.Biliyorum kimisi bizim buralarin guzel oldugunu soyluyor,rahat oldugunu.Evet haklisiniz,sansliyiz ama inanin ben Istanbul'da da cok yururdum.
Dun radyoda hobilerden konusuyorlardi.Orgu orup.krose yapan ne cok insan varmis.Bu muhabbette benim bir hobimin olmadigini fark ettim.Yuruyus yapmak,kitap okumak hayatimin parcasi.Kendime bir hobi edinmeliyim.Ormeyi,krose yapmayi ogrenmeyi yillardir cok istiyorum ama ne kadar denediysem o kadar beceriksizligimi fark ettim,Tabii sabirsizligimi.Yas aldikca sabretmeyi ogrenmis olsam da,el islerine gelince nedense beceremiyorum.Belki yeniden elime boya kalemlerimi,fircalarimi almaliyim.Yeni hobim bir dolu renk barindirmali.Blogculuk da hobi degil ki?
Hepinize sevgiler ve okudugunuz icin cokkkkkkkkkkkk tesekkurler😍
Blogculuk gayet tabi hobicilik :).
ReplyDeleteİşte fotoğraf dediğin böyle olur, içim açıldı hem çiçekler hem de o güzel park bir de Fred varmış, dünya tatlısı, çok güzel :). Bugün ben de onu düşünüyordum aşağıda yazdığım durumdan ötürü, eğer köpeğim olsaydı üşengeçliğimin daha az olmasına neden olur ve düzenli spor yapmış olurdum ya da meditasyon dediğin gibi.
Seni çok takdir ediyorum ve örnek olmasını diliyorum çünkü ne tesadüftür ki bugün yolda bir sürü kaka vardı. Yani köpek sahiplenmek çok güzel benim de en çok dilediğim şeylerden biri ama biraz çevreye de sahip çıkalım. Yürürken çok çirkindi her anlamda.
CoK tesekkur ederim:) Evet umarim cok insan ince dusunur de copunu,pisligini ortada biramaz:) bu kadar gelismis memlekette bile oluyor ne uzucudur ki,insan her yerde ayni bence.
DeleteFred ve kakito ile yaşanan utanmaları o kadar iyi anlıyorum ki.. :D
ReplyDelete:) fred'le maceralarimiz kitap olabilir:)
DeleteNe güzel söylemişsiniz yürüyüşe ruhumun ihtiyacı var diye, katılıyor ve aynı hisleri paylaşıyorum. Yapmaktan keyif alacağınız ve güzel vakit geçireceğiniz bol boya kalemli ve fırçalı zamanlar dilerim :)
ReplyDeleteCok tesekkurler Derya,umarim basaracagim boyalar kurumadan:)
Deletene hoş fotolar....
ReplyDeletetesekkurler Fatma:)
DeleteSabah yürüyüşlerinde benimde arkamdan tilkiler takılıyor.. Biyikli tilkiler..Bu tilkiler yüzünden yürüyüşten sogudum
ReplyDeleteSoguma Sibel'cim sehirde yasayan tilkiden zarar gelmez diye dusunuyorum kiskirtilmadikca.bazen bizim bahcede uyuyorlar:)
DeleteMalum ben blog aleminde yeniyim ve yazılarınızı henüz okumaya başladım;ama o nasıl güzel bir yürüyüş yolu, o nasıl güzel bir Fred ve o nasıl güzel bir ev :) Ruhum dinlendi.
ReplyDeleteTesekkurler Tuly:)
Delete💚
ReplyDelete:) kalp kalp,en kirmizisindan:)
DeleteSenin yürüyüş fotoğraflarının seviyorum, ben de çok seviyorum yürüyüş.. çiçeklerin güzelliği.
ReplyDeleteOmeganın vejeteryanını duymamıştım. Benimki de bitiyor, almak lazım.
Renklerle haşır neşir olmak güzel gelecek eminim <3
Ben de et yemegi birakinca kesfettim Ezgi'cim.ihmal etme:)
DeleteHem resimlere doyamadım hem de okuduklarıma desem? <3
ReplyDeleteben de cokkk tesekkur edeiyorum Ecehan:)
Delete