10 February, 2019

Subat Ayi Meydan Okumasi 10.Gun


Selam dostlar.Yatak cagiriyor,gozlerimi zor acik tutuyorum zira sabahin 5'lerinden beri ayakta olup,cok fazla calistim bugun.Nasil bir meydan okumaysa ruhumun derinlerine isledi,gun bitmeden yazamazsam eksik hissediyorum😃

Gelelim bugunku konumuza: Simdiki aklim olsa su bolumde okurdum dedigin bir dal var mi?Anlat bakalim neymis.

Ilkokulda ogretmenim ne olmak istiyorsun dediginde astranot derdim,hatta kendisine goktasi getirme sozu vermistim donuste.Nasil taktiysam bu konuya,halamlaar astranotlu bir pembe saat almislardi bana😆 Oldukca hayalperestmisim! Komiklik olsun diye bunu hep paylasasim gelir nedense.Bu fotograftaki astranot da muhtemelen ben olurdum,ekmeksiz mi asla!


Universiteye hazirlanirken amacim psikolog olmakti aslinda.Sonra yok sehir disinda okuyamazsin,yok deli doktoru mu olucaksin laflarini duymaktan nedense vazgectim,ikinci kez girdigimde de dilden girdim.Babamin yorumlari cok alemdi o zamanlar,ilk cocuk da ben oldugumdan uzerimdeki baski buyuktu buyurken.Sonra ama ben o baskilarin hepsini yiktim,iki kiz kardesimi de sehir disinda okumasina yol actim,bu yuzden gururluyum.En azindan onlar sevdikleri bolumu okudular.


Simdiki aklim olsaydi o zamanki kalbimin sesini dinler,kendim icin daha cok savasirdim.Babamla annem de benimle buyuduler,degistiler.

Psikolog ya da yasam kocu olsaydim sanirim paraya para demezdim.Zaten insanlari da severim,onlari iyi hissettirmeyi de.Hos bazen kendimi psikolog ya da yasam kocu gibi hissetmiyor da degilim.

Ogretmenlik de hep kalbimde kalan bir secenektir.Ahhh bu meslek icin ne firsatlar kacirdim ben,salak kafam! Bir somestri tatilini de gelinlik modeli cizerek gecirmistim ortaokuldayken😆

En sonunda Arap Dili ve Edebiyati okudum,kendimden cok umutluydum acikcasi 2 dil bilme ayricaligina sahip olmaktan.Sonra buraya geldim ve hayatim degisti,bildigim Arapca'yi da unuttum.Simdilerde magazalar zincirinden birinde takim lideri olarak calisiyorum,umarim yakinda bolum muduru olacagim,sirami bekliyorum.

Degisen sartlara ragmen, kurabildigimiz hayatta da mutlu olabilmek de bir meziyet.Ne yaptigimiz degil,nasil yaptigimiz onemli ve bizim yansimamiz.Calismayi her zaman sevdim,saglikli oldukca da sevecegim ve calisacagim.Kim bilir belki sartlar degisirse meslegim de degisebilir.

Tahmin edersiniz fotograflar internetten.Mutlu Haftalar.

11 comments:

  1. Okudumak istediğin bölüm ve kazandığın bölüm gerçeği diye bir sistem var ülkemizde. Başka ülkeye gidip, başka yollar aradığınız için lisans eğitiminde ne okuduğunuz çok önemi yok.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Keinlikle dogru.Yuksek lisans icin ne naktim ve vaktim var:(

      Delete
  2. Hayat sürprizlerle dolu, her an herşey değişiyor, gönlünüze göre, değişimlerle karşılaşmanız dileğiyle.. :) İyi haftalar...

    ReplyDelete
  3. önemli olan yapıyor olduklarımızla mutlu olmak

    ReplyDelete
    Replies
    1. Kesinlikle katiliyorum ve bu konuda pek basirili oldugumu dusunuyorum kimi zaman:)

      Delete
  4. Ben bu 28 gün challenge ı çok sevdim :) Sevdiğim bloggerlar düzenli yazıyor ne hoş! :)
    Valla ben de sürekli değişkendim sonunda aklıma hiç gelmeyen bir meslek yapıyorum : öğretmenlik! Ve seviyorum çok şükür ;) Hayat bize yaşattıklarıyla kaderimize yönlendiriyor bence. Haklısın içinde bulunduğun durumla mutlu olabilmek meziyet. Hayatın senin için dilediğin gibi akmasını diliyorum, sevgiyle kal :)

    ReplyDelete
  5. Astronot meselesine çok güldüm :))) Kıyamam göktaşı getirecekmiş öğretmenine...
    Çocuk kalbinden öperim senin ♥

    ReplyDelete
    Replies
    1. Di mi yaaa.hayalimi yerim,nederden de aklima gelmis:) ben de hala cok guluyorum.cok optum

      Delete
  6. hheheheh ruhunun derinliklerine işlemiş sevdiiim :)

    En güzelini de en son söylemişsin, çalışıp üretip mutlu olduktan sonra gerisi faso fiso <3
    Kocaman sevgiler benden

    ReplyDelete