24 January, 2006


offfffff offffff,huyumdan da....

ben aslinda soz vermistim kendime,bu yil seker gibi olucaktim,hani moralimi hic birseye bozmiycaktim,hep mutlu olup,pozitif dusunucektim ya da icimdekileri fazla yansitmiycaktim....nerdeeeeeee...huylu huyundan vazgecermi?3o yasima geldim nerdeyse,degisebilirmiyim ki,ya da nereye kadar degisebilirim...

kizlarim gitti benim de tum pozitif enerjim onlarla gidiverdi sanki...halbuki bir mutlu,bir mutluydum ki,ne guzel diyordum,ohh ne keyifli basliyorum yeni yila,daha 13.gununde sevdiklerimin bir kismina kavusuyorum...sonra kardesimin nisani var,en sonunda sevdigine kavusuyor,allah tamamina erdirsin,uzaktan sadece izlemek dusuyor bana,icim aciyarak da olsa....
bedeller agirmis hayatta,bir seye kavusulurken bazi seylerden vazgecmek zorunda kalmak gerekirmis.ayrilik gun gectikce daha cok acitirmis insanin icini...sevdiklerinin yaninda en gerektigi zamanda olamamak varmis..halbuki nedendir,nerdedir bunun cevabi,herseyin nedeni vardir hayatta da benim hala bekletilmemin nedeni nedir,daha dogru duzgun insanlar ingilizce konusamazken ozgur yasarlarken,ben neden dunyanin en ozgur olan ulkelerinden birinde hapiste gibi esir olmak zorundayim ve nereye kadar kendimden kurban etmeliyim....daha ne kadar beklemeli,beklerken gozyaslari yagmuru altinda kalmaliyim...negatiflik denizinde,kendi pozitifligimle nereye kadar cirpinabilirim ki,bogulmadan....

ben iste bu durumlardayim son zamanlarda,hic birsey keyif vermiyor bana,ne yeniden basladigim sigaram,ne karamelli kahvem,ne mutfagim,ne bilgisayarim...dalip gidiyorum,bakakaliyorum gecen gunlerime,kendi icime hapsoluyorum sanki..ya cikamazsam icimden,ya negatiflikler icinde bogulursam..ne oldu benim inandigim mucizelerime,nerde kaldilar..yetissinler artik,kurtasinlar beni....kavustursunlar beni...

11 comments:

  1. Sevgili Sibella, blogunu yeni keşfetmiş sayılmama rağmen sıklıkla uğrarım. Son postunda hüzün var bu okuyana da yansıyor. Ama hepimiz arasıra bu ruh haline bürünmez miyiz sanki? Bir gün içimize karlar yağar, herşeyin üstümüze geldiğini düşünürüz, birgünse içimizde güneşler açar, dünya bizim hayat bizim der herşeye coşkuyla sarılırız. Demem o ki bunlar da geçer, senin güneşli günlerinde gelir birgün..Az sabır..

    Kal sağlıcakla ve sevgiyle..

    (Bu arada İst. de de kar yağıyor şu an:))

    LALE

    ReplyDelete
  2. Sibella..
    Hepimizin ara sıra içine düştüğü sıkıntılardan biri de sana rastlamış bu sefer anladığım kadarıyla.
    Üzülme, sakın kendini bırakma.. Çok güzel bir söz vardır, sevdiğim ve buzdolabının üzerinde magnetlerle tutturduğum. Daha bu sabah evden çıkarken gözüm takılmıştı yine.. Bak şöyle birşey..
    "Aklen ve ruhen gelişiyorsak, bunu başımızdaki dertlere ve sıkıntılara borçluyuz" :)))
    İşte budur Sibella. Sakın kendini bırakma. Güçlü ol, pozitif ol.
    Sevgiler,
    dilara

    ReplyDelete
  3. sibelcigim, bu ara mucizeler bana da ugramiyor, huzun geliyor yanima, oturup duruyoruz birlikte, kar yagsin demistim, cok istemistim, karla birlikte mucizeler de gelir sanmistim, olmadi...o kadar ayni seyleri yazardim ki seninle ben de yazsam..o yuzden sasirdim...hayat boyle..bulent ortacgil'in bir sarkisi var, yuzunu dokme kucuk kiz, birak uzulmeyi, yanliz sen misin bir dusun, unutan sevilmeyi diye....onu ne zaman dinlesem agliyorum ama bir o kadar da iyi geliyor...arada lazim herhalde boyle anlar mutlu anlarin tadina daha iyi varabilmemiz icin, ama inaniyorum ki gelecek gunler bize hediyelerle, mutluluklarla gelecek, inanirsak olur, hadi inan sen de, pozitif dusunelim ve bakalim gelecek gunlerde mucizeler calacak mi kapimizi...gor bak...calacak.

    ReplyDelete
  4. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete
  5. az once dilayra'nin adini yznlis yazdigim icin sildim yorumumu..demistim ki,lale'cim,dilayracim,zeynepim,iyiki varsniz,renksiniz hayatimda,insanlah beraber asariz bu gunleri..sevgimle,sarildim...

    ReplyDelete
  6. her inişin bir çıkışı vardır.sevgiler...

    ReplyDelete
  7. saol huysuz,umarim bidaha inise gecmem...gecmeyiz...

    ReplyDelete
  8. canimcim nekadar gec gördüm bu yazini, neden bozuyosun moralini, bozuluyosa da böyle arada sirada, bozulduguna neden üzülüyosun, biz insaniz, hangimizin derdi bitiyoki! bizi insan yapar duygularimiz, böyle anlarin güzel tarafi bence arkasindan gelen huzur, bunun degerini bilme, birden rahatlama, benim annemde gidicek, hep burda kalicak diil ya! ama naapalim hayat bu, biz enazindan nadirde olsa görüsebiliyoruz, hem kendi sectigimiz hayati yasiyoruz! ama... aglamak da güzeldir arkadasim, aglamaya ihtiyacin oldugunda aglamalisin, ama rahatlamak icin, kendini karanlik düsüncelere daha da daldirmak icin diil
    simdi benim icin bi kahve yap üzerinde dumanlari tüterken mis gibi kokusuyla bile seni rahatlatan, gülümse, yak bir mum, kar da yagiyordur, bembeyaz, tertemiz, izle sokaklari, özgür oldugunu düsünerek
    öpüyorum seni

    ReplyDelete
  9. canim arkadasim benim saolasin..yengec degilmiyiz boyle sallaniveririz arada iste...simdi iyiyim,gecti,gitti bile,dostlar sayesinde..sarilirim...

    ReplyDelete
  10. You have an outstanding good and well structured site. I enjoyed browsing through it
    »

    ReplyDelete