Tatilin son günü,en derininden yazılır Gönül defterine

Sabah erken saatte uyandık,Jo ile 9:30 randevumuz için,gidip çiftliğine hayvanları ile tanışacaktık,özellikle meşhur Tom ile.

Tom,kaldığımız eve adını veren,30 yaşında zor yürüyen,dili dışarıda olan,elmayı çok seven atı.Kocasının atı;) Daha bir dolu atları var,kimisini sahiplenmişler,ne kadar bakabilirlerse bakacaklar.

Atların dışında sahiplendikleri köpekleri de var,birini Ispanya'dan getirmişler,hayatını kurtarmışlar.

Eee tabii 50 tane de kızı var,şaşkın tavuklar:)

Hayatımda gördüğüm ilk ve tek mavi gözlü at,modu sürekli değişen;) Jo'nun deyişi ile mermer gözlü.

Sonrası uzun bir yürüyüş.Jo'nun tavsiyesi ile Cley.Buraya geldiğimden beri yeşilliklerden deniz kıyısına yürümek,yel değirmeni görmek istiyordum.Norfolk yel değirmenleri ile meşhur,manzaraya daha da bir güzellik katan.

Bu fotoğraflara bakarken,o patikalarda yürürken kendimi BBC'nin belgesellerinden birinin içinde gibi hissettim.Zaten konuştuğumuz herkes sanki BBC'de spiker.Mükemmel akan,temiz bir İngilizce.O kadar az yabancı gördük ki,Londra'lı olarak şaşırmadık desem yalan olur.

Evler mini mini,taş taş.Pencere önleri çok şık detaylarla dolu.

Bu da yol kenarında,küçük bir barakada satılan(yanına gidene kadar satıldığını anlamadım),afişinde samphire yazılan( ne o,samp mi kiralanıyor,o da ne dedirten) bize göre deniz rezenesi,onların deniz asparagusu dedikleri pek tuzlu bir ot,deniz kenarlarında çok meşhurmuş.İnsansız barakaya gittim,kumbaraya £1 attım ve bir demet kaptım.Bunlar hep meraktan.

Bu rotayı her gün yürüyebilirim ben:)

Bu üst kareler de Chrome'dan,yengeçi pek meşhur ki ben sevemedim,denizden çıkan herşeyi yiyebileceğimi sanırdım.

Bu pembe ev de belki hayalim;)

Sanırım bu otele bir gün gelmek isterim.Kızlar bakımsız ve pis buldular,bense çok güçlü,karakter sahibi ve romantik ;)

Akşam yemeği sonrası yürüyüşü de bu kıyıda yapıldı,dalgalar sert sert vururken,deniz yükselmişken.

Daha çok var anlatacağım,yarın FUF'tsn bildireceğim,şimdilik hoşçakalın.