ÇİLEKSUYU

Karistim,karisimlarim gibi

Bugun hayatimin en heyecanli gunlerinden biriydi,disardaki gunes gibi parildiyodum inanin ki heyecandan.Bu blogu cok istedim,yazmayi sevdigimden,birseyler pisirmeyi cok sevdigimden.Moral olsun istedim hayatimin en zor donemini gecirmeye calisirken.

Hersey cok guzel basladi,ilk fotografimizi,profilimizi ekledik,ilk yazim cok hos gorundu,sonra ikincisi de.Sonra ben tarifime gectim,yazdim,fotograf ekledim olmadi,sinirlerim bozuldu,pes etmek istedim.Gittim,kekimden bir parca daha yedim,sakinlestim,tekrar denedim....OLMADI,FOTOGRAFLARLA BIR TURLU ANLASAMADIK,ne ben ne de arkadasim....Tamam dedim,bitti artik,birakicam,ama icim acidi bunu soylerken bile,hic sevmem pes etmeleri,yarim birakmalari....Ve en sonunda bir kac fotograf yapistirmayi basardik,fotograflarimiz da sahibeleri gibi baslarina buyruk,sirasiz,karmakarisik dizildiler kendilerince...

Hayatta karisimlar olmasa duzenin onemi anlasilmaz,karistiramasam bu kek de olmayacakti.

Ne kadar karisik da olsa ben bu sayfami israrla paylasmak istiyorum,cunku seviyorum,cunku karistirarak duzene ulasicagimi biliyorum.En cok da arkadasima tesekkur ediyorum,en sinirli ve pes etmelik halimde bana katlandigi ve inandigi ve her sekilde destekledigi icin.

Herkese sonsuz tesekkurlerimle,sonsuz anlayislari icin...Mutlu gunler olsun........