Eylul'de mutluluk -1

Selam dostlar.Sanirim blogger da kafayi yemek uzere,zira yukledigim fotolari su anda kod hali ile gormekteyim ve emojiler yine kaybolmus,fotoya ebat secmek gerek olmus.Belki gecici bir durumdur.Ama ilk Eylul gununu kacirmayacagim! Kisaca yaziyorum.. Sabah gunesli bir gune uyandim,kahvemi yaptim,mataraya koydum,hazirlanip oglani yuruyuse cikardim.Hava enfesti,resmen Eylul Eylul kokuyordu.Gelir gelmez yogami yaptim 25 dk.o arada firini isitmaya basladim ve dunden hazirladigim ekmegimi firina verdim.Sekil olarak sahane degil ama muhtesem olmus.Iste gunun ilk mutlulugu hemen avucumun icindeydi.Is gununden bahsetmeyecegim ama is arkadasim bana kocaman sarildi,ozlenmisim kimisi tarafindan.Oldu mu bana ikinci koca mutluluk. Son olarak da eve gelmek uzereyken komsunun bahcesinde 3 tane kapkara kedisini gordum,sanki beni karsilamak icin dizilmislerdi.Sevdim,oksadim,konustuk biraz.Hepsi gece gibi,harikalar.Hemen dedim ya iceri girin ya guvenli bir yere yerlesin,gece gece gorunmeyeceksiniz. Iste boyle,cok sukur bugun de gecti,saglikla bitti.Ekmegimin de tadina baktim,kalinca kesip,uzerine ince ince peynirler dizdim,icini gorunce gurur duydum.Ben bu ekmek isini cok sevdim. Otobusten eve girerken hayatimdaki belirsizlige biraz agladim,sonra baamin "sen yaparsin kizim" deyisi geldi aklima,daha cok agladim.Hayatimin en belirsiz donemi belki,ilk defa hedefimi tam olarak bilemiyor,sanki onca emegin bosa gidebilecegini dusunuyorum.Sonra Sibel diyorum,sen degil miydin hayatta hicbirsey bosuna degildir diyen diyorum kendimi telkin etmeye calisiyorum.Hayat biz plan yaparken,basimiza gelenler degil miydi? Yine tekrarliyorum icimden,derin nefes aldiktan sonra: Akisa guveniyorum,tecrubeme,caliskanligima guveniyorum.Herseyin hayirlisi olsun.. Bir de yorumlarinizi okumak yillardir mutluluk sebebim.Sizlerden naber? Cokca kalp birakiyorum blogger izin vermese de.