23 September, 2020

Eylul'de mutluluk 22&23


Gunaydin,gunaydin dostlar..Gun daha henuz baslamisken (saat 11 olmak uzere),ilk mutluluklarimi paylasmisim cok mu?

Hos ilk foto iki gun onceden.Domateslerin yapraklarini temizliyordum,her zamanki gibi kokladim..Nasil guzel.nasil mis...Bu koku bir fotoyu hak eder dedim,cektim.Domates en sevdigim nimetlerden biri,meyve gibi yiyenlerdenim.Salataya,yemege konmasa da olur.



Sabah kalkar kalkmaz perdeyi actim,henuz gun agarmaya baslamisti.Agardikca her zamanki renkler gorundu penceremden,kahvemi yudumlarken bir kac sayfa okudum,benimkiler yanima gelip kurulmustu bile.Tahmin edersiniz laptopu acar acmaz Adonis yine dibimde belirdi.Sanirim tuslarin sesinin uzerinde tatli bir etkisi var.

Yuruyusumuzu yaptik,biraz yaprak biraz mese palamudu topladik.

Eve gelir gelmez meditasyona oturayim dedim.Saati kurdum.11 dk. Bir rahat edemedim.Oturusum batti,once kulagim,sonra ensem,sonra sacim kasindi.Ya kasim,kasinacak ani bulmustu.Butun vucudum agriyordu.Disardan gelen her sesi duyuyordum.Yuksek sesle konusan adamlar,gecen arabalar,.Cok uzaklardan gelen bir kac kus sesi.Gozlerimi actim,islanmislar biraz.Karsidaki agaca odaklandim.Dallar sallaniyor,yapraklar titriyordu.Sol ust yapraklar sararmaya baslamis,sag taraf gayet yesildi.Icimden dualar ettim,niyetler gecirdim,sukurlerimi ettim ustun koru.Kafamin sesi,disarinin sesi oyle yuksekti ki kendime sormak istedigim sorulari soramadim.Zaten ne sormak istedigimi de bilemiyorum.Hem biliyorum,hem bilmiyorum.Tek bildigim,akisa teslim oldugum,olanin olmayanin hayrima isleyecegi dusuncesi ve guveni.Bir de her zaman elimden gelenin en iyisini yaptigimi bilmek,verebilecegimin fazlasini her zaman askla vermis olmak.Bundan sonrasi benim kontrolumde degil.Olan benim yuzumden olmuyor.Karsi tarafin hissettiklerinden ben sorumlu degilim,bakis acisini degistiremem.Hayatimin bir nevi alt ust oldugunu dusundugum su donemde kafamda tinliyor su sozler: Hakk'in karsina cikardigi degisimlere direnmek yerine teslim ol.Birak hayat sana ragmen degil,seninle bereber aksin."duzenim bozulur,hayatimin alti ustune gelir"diye endise etme.Nerden biliyorsun hayatinin altinin ustunden daha iyi olmayacagini"



 Cunku ben buna degerim kahvaltisi.Ne zamandir kizarmis ekmek,yulafla gecistiriyorum kahvaltilari cabuk cabuk.Bugun canim yumurta salatasi istedi,eksili.

Bugun kitap bitirecegim,belki biraz ortaligi toplarim.Toplu kafa toplu evde bulunur.

Kendinizi sevip sarmaladiginiz,kendinize iyi baktiginiz bir gun dilerim dostlarim.💓💓💓


8 comments:

  1. Blogunuzu yeni keşfettim. Yıllar önce tanışmış olabilirdik, kısmet buguneymis. Dışımız günlük güneşlik içimiz eylul eylul sonbahar... demiş degil mi:) yapraklarin düşüşü bir yandan sonları hatirlatiyor, bir yandan da yeniden yesereceginin ümidini... sukur ki blogunuzu blogger üzerinden keşfettim. Buradan sizi takipte olacağım. Bir de instagramdan takip ettim sizi, aynı şekilde ben de blog yazilarimi instagram sayfası olarak paylaşıyorum. Iste boyle birseyler... sevgiler kucak dolusu... izmirden:)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Merhaba bigudili:) tanistigimiza cok sevindim...Her sey zamaninda olur...Blogosferde,Ig'nin de bir tanisma zamani var.Kocaman sevgiler.

      Delete
    2. Blogsfer tabirinizi çok sevdim. Bir yere not ediyorum:)

      Delete
    3. Senelerdir oyle diyorum nedense...:)

      Delete
  2. Bu kahvaltıdan nasıl da canım çekti. :)

    ReplyDelete